Doe nou maar weer normaal…

Het goede nieuws is dat de genezing volgens de geleerden volgens plan verloopt. Het slechte nieuws is dat ik met één oog nog steeds niets zie. En dat ik zes (!) weken niet mag bukken, tillen of paardrijden. Ik weet het, er zijn ergere dingen. Voor een (zelf)doener/pleaser als ik valt dit echter wel in de categorie ‘pittig’.

Alle berichtjes, bemoedigingen, blijken van medeleven, het hielp toch. Een deel van de gebeurtenissen ging als een waas aan me voorbij. Je zit in een Lees meer

Donkere dagen of een bord voor je kop?

De donkere dagen zijn aangebroken. Dat betekent dat ik ’s ochtends mijn routine moet omgooien, omdat het nog te donker is om de paarden buiten te zetten. Te donker voor mij dan hè, ik moet het draadje verzetten. Paarden zien dat prima, mits je ze even laat wennen als ze uit de verlichte stal komen.

Het is weer zo’n vermenselijkt misverstand, denken dat paarden niets zien in het donker omdat wij daar moeite mee hebben. Ze hebben uitstekend nachtzicht, Lees meer