Bij het begin van het ruiterpad had zich een mannetje geposteerd op een vouwstoel. Hij zag eruit als een tuinkabouter. Ik bedoel dat niet denigrerend, het was echt zo. Compleet met puntbaardje. En hij was niet eens verkleed. Maar dat was volgens mij ongeveer het dichtste dat hij bij de natuur kwam.
Toeristloos zijn we eigenlijk nooit op Texel, maar in deze tijd van het jaar zitten er wel duidelijk vogels van een ánder pluimage. Vooral van het