Het Atlantis van het Noorden…

Het is helaas gewoon zo, ik ben niet geschikt voor vakantie. In de nacht van vrijdag op zaterdag kreeg ik op alle denkbare manieren een innige relatie met de WC pot. Hondsberoerd liggend op de ijskoude tegelvloer kon ik maar één ding bedenken: ik MOET zondag in die auto stappen…

Ik probeer zoveel mogelijk te lezen, voor zover mijn tijdschema het toelaat. Ik weet niet meer waar, maar ergens las ik iets over een man die als filosofie Lees meer

Te heet onder mijn voeten

Het kabinet is gevallen en de hitte-discussie in de paardenwereld vierde weer hoogtij. Van beide word ik niet warm. Van lokale politiek wel een beetje, maar om verkeerde redenen.

Aan een van de vele praattafels zag ik verbeten mannen, maar vooral ook vrouwen uit de politiek elkaar afbekken met nauwelijks verholen woede. In mijn Lees meer

Geheugen van een sperciboon

Wetenschap in de praktijk: hoe zit het met het geheugen van een paard? Ieder voorjaar krijgen de mijne een reepje gras achterin het verse stuk naast hun winterwei. Dat heeft een paar maanden rust en drijfmest gehad. Daar mogen ze dan een uurtje op en dat verlengen we iedere dag met een half uurtje.

Ik heb heilig respect voor voorjaarsgras. Ze schrokken het naar binnen, terwijl het -ondanks dat we het laten doorschieten- nog best suikerrijk is. Lees meer

Gebruik je eigen hoofd

Een goede vriend verzuchtte laatst op facebook dat mensen niet meer in staat lijken om zelf na te denken. Ik ben het met hem eens. Maar ik geloof dat het komt omdat we geen verantwoordelijkheid meer (willen) dragen. En dat is volgens mij weer terug te leiden naar de idioot doorgeslagen claimcultuur. ‘Gebruik je eigen hoofd’, roep ik regelmatig. Maar dat is geen mode meer.

Niet alles wat over de oceaan komt is een zegen voor de mensheid. Amerika wordt door sommigen nog steeds als het beloofde land gezien. Maar dat was Lees meer

Mannen, niet doen!

Bij voorbaat excuses aan alle mannen die dit niet doen. Maar kan jij het soms niet laten, dan een welgemeend advies: doe het niet. Ik spreek namens alle vrouwen. We vinden je acuut een ongelooflijke l*l…

Ik heb sinds enige tijd een elektrische fiets. Dus als ik tot ontdekking kom dat er geen brood meer in de vriezer ligt, dan haal ik tegenwoordig niet Lees meer

Relatietherapie?

Haaks op ons rustige, redelijk afgelegen landweggetje waar we wonen, loopt het mooiste fietspad van Texel. Over een heel oud dijkje, tussen de bomen. De oversteek bij de weg ligt niet recht tegenover elkaar. Het fietspad verspringt nog geen 50 meter, maar wel net in een flauwe bocht. Als je het niet weet, zie je vanaf de uitrit van de ene, de inrit van de andere niet. Daar hebben de lokale wegbeheerders iets op gevonden, gebaseerd op logica, namelijk een pijl. Op een bordje aan een paal, recht tegenover de uitrit van het fietspad. Niet te missen, als je ogen in je hoofd hebt of bij een sterkte van boven de min vijf met een bril of lenzen.

Met deze hitte vertoef ik graag samen met één van de honden in een hangmat onder de bomen, aan de voorzijde van het terrein. Daar ontspint zich momenteel Lees meer

Gevaar komt van boven

Zijn wij eens een weekje weg (het werd Lemmer in plaats van Sardinië), breekt meteen de pleuris uit op Texel. Twee Apache-helikopters hingen laag boven het eiland voor opnamen van het programma ‘Hunted’. Tja en dan zijn de rapen gaar natuurlijk. Voor- en tegenstanders roerden zich op social media, waaronder onze burgemeester. Tot mijn verbazing, want ik probeer net een bezwaar tegen een plan voor paramotorvliegers vlakbij ons in elkaar te flansen. Die hangen langer boven je dan Apaches.

Een hete luchtballon boven je paarden. Of een drone. Of een parachute. De gedachte is genoeg om een paardenhouder vlekken in de nek te bezorgen. In Lees meer

De volgende plaag

Toen ik rond 22.30 ging afvoeren zat er ineens een nieuw huisdier in de bijkeuken. Op het blad boven de wasmachine. Niet ondenkbaar dat hij of zij door de kat mee naar binnen was gesleept en daar was achtergelaten, omdat de nabije geur van kattenbrokken bij nader inzien aantrekkelijker bleek. Hij of, gezien het formaat waarschijnlijker, zij, zat doodstil, als in shock. Niet zo harig als een vogelspin, maar wel richting dat formaat.

Ik ben diep vanbinnen een boomknuffelaar. Dus terwijl ieder ander een rondslingerende schoen had gepakt, greep ik een wijnglas dat merkwaardigerwijs Lees meer

Ik ga op reis en ik neem mee…

Als jullie dit lezen is het weer tijd voor het grote V-woord. Vakantie. Dat werkt heel raar in mijn hoofd. De aanloop er naartoe, normaal toch iets waar iedereen zich op verheugt, is voor mij een stressvolle periode. Mijn partner is druk in de weer met routes, kaarten en lijstjes. Hij doet zijn uiterste best om dat voor zichzelf te houden, maar wil toch af en toe de vreugde die hij daarbij voelt met me delen. Dat is lief bedoeld, maar op zich al genoeg om mij zenuwachtig te maken.

Hoewel ik zelf heb meebepaald wat het doel wordt en ik er echt naar uitkijk om dat land te ontdekken, krijg ik tijdens de voorbereidingen slapeloze Lees meer

Woningnood en geldwolven

Whoopy (die eigenlijk Wannahave heet) is naar de hengst. Vandaar dat haar stal al een tijdje leeg is. We hebben vijf grote stallen. Ik begon ooit met vier paarden, met het idee dat één reservebox wel een goed idee was. Voor logerende vrienden die in mijn geval vaak paarden hebben. Of als tijdelijke hondenkennel. De praktijk was anders. In no time stond er een vaste bewoner in.

Zo’n klein vast groepje paarden is ideaal. Ze staan overdag lekker samen in de wei en zijn goed op elkaar ingespeeld. Het zijn er genoeg om geen paniek Lees meer