Het is weer zo’n week waarin niemand reageert op mails of telefonische berichten. Het lijkt de nationale mode tegenwoordig. Gék word ik ervan. Zelfs instanties die iets willen, waarvoor ze mij nodig hebben, reageren niet op verzoeken van mijn kant. Ik probeer een afspraak te maken en meer context te krijgen, maar daarvoor moet ik eerst degene die de opdracht geeft spreken. Het is namelijk wel handig dat ik vooraf weet wíe ik moet interviewen en waarover het dan moet gaan, nietwaar? Ik kan overal over schrijven, maar een beetje input over de insteek is nodig, anders komt er niet uit wat men wil. Ik ben ervaren en niet dom, maar helderziendheid staat er helaas nog steeds niet bij in het rijtje.
Dat mijn stukje werk binnen een grote organisatie geen prio heeft, heb ik alle begrip voor. Voor mij zit er echter wel enige aandrang achter in verband