Stappend humeur opkrikken

De zomer gaat mij altijd veel te snel voorbij. Het is alweer juli. Lange lichte dagen zonder jas, heerlijk. Ik zit met DD op een tien dagen stap-regime. Dat klinkt saai, maar we genieten er stiekem allebei van. Ik zie het als een dagelijkse yogales voor hem. En een soort houding-en-zit bijscholing voor mezelf. Vooraf bedenk ik een complete choreografie, want ik rijd gewoon wel alle oefeningen in stap. Met extra lange lijnen tussendoor. Daarbij probeer ik nog zuiverder, rechter, losser te zitten dan normaal. Waar ik vooral op aan het letten ben, is wat mijn knieën doen.

Ik was ooit in Portugal voor een trainingsweek bij de beroemde Luis Valença. Het intrigeerde me altijd al, die Iberische paarden en hun klassieke africhting. Lees meer

Ik zit op een snelkookpan

Het voelt alsof je op een snelkookpan zit, waarvan je het ventiel probeert dicht te houden. Dat is de beste omschrijving die ik momenteel kan geven van mijn bonte fluitketel. Echt, ik herken mijn eigen paard af en toe niet.

Ik mag alweer vijf minuten draven met hem. Dat leek aanvankelijk een fijne vooruitgang, omdat hij dan tenminste heel even stoom kon afblazen. Inmiddels Lees meer