Haaks op ons rustige, redelijk afgelegen landweggetje waar we wonen, loopt het mooiste fietspad van Texel. Over een heel oud dijkje, tussen de bomen. De oversteek bij de weg ligt niet recht tegenover elkaar. Het fietspad verspringt nog geen 50 meter, maar wel net in een flauwe bocht. Als je het niet weet, zie je vanaf de uitrit van de ene, de inrit van de andere niet. Daar hebben de lokale wegbeheerders iets op gevonden, gebaseerd op logica, namelijk een pijl. Op een bordje aan een paal, recht tegenover de uitrit van het fietspad. Niet te missen, als je ogen in je hoofd hebt of bij een sterkte van boven de min vijf met een bril of lenzen.

Met deze hitte vertoef ik graag samen met één van de honden in een hangmat onder de bomen, aan de voorzijde van het terrein. Daar ontspint zich momenteel Lees meer