Ik dacht, er gaat wel iemand iets zeggen of mailen. ‘Waar is je verhaal’ of zoiets. Twee weken niets, zonder afbericht. Maar nee. Niet dat ik daardoor in de put raak hoor. Jullie worden overladen met berichtjes, verhaaltjes, dingetjes om te lezen. Ik snap het wel.
Waar ik was? Gewoon hier. Maar het was (en is) even heel erg druk. Dat heeft me voorheen nooit weerhouden, maar ik had ook even niet echt inspiratie
