Met geduld ga je het redden. Eens te meer bewijst deze spreuk zijn waarde. Ik heb het al vaker aangegeven en in mijn laatste boek heb ik er een compleet hoofdstuk aan gewijd. Ik ben van nature ongeduldig. Vooral met mensen. Hoewel ik dan wel weer eindeloos en als het nodig is tot in de kleinste details kan uitleggen, als het over paarden gaat. Maar als er iets gedaan moet worden en iemand staat er nog over na te denken hoe, ben ik meestal al halverwege. Wat trouwens niet altijd een voordeel is, maar dat terzijde.
Met paarden is geduld iets van een totaal andere dimensie. Helaas is dat pas in een later stadium van mijn carrière doorgedrongen. In mijn jonge jaren