Betweterige, arrogante officials die zich mijlenver boven iedereen verheven voelen kunnen je vrijwilligers op een evenement zo beledigen dat ze een volgende keer denken: stik er maar in.
Tag archieven: juryleden
Weer zo’n waardeloze jury…
Ik val maar gelijk met de deur in huis. Ik ben óók een zesjes jury. Niet altijd, maar soms wel. En ik zal uitleggen waarom. Want zelfs al heb ik er een hekel aan, je ontkomt er niet altijd aan. Dus voordat iedereen weer als vanouds losgaat op die waardeloze jury’s, lees even deze andere kant van de medaille…
Regelmatig worden er digitale klaagzangen aangeheven over die slechte juryleden, die alleen maar vijfjes en zesjes geven. Uiteraard volkomen onterecht
De weerbaarheid van een asperge
In de hedendaagse snelle informatiemaatschappij gaat het om de inhoud, niet om de vorm. Dat betekent in de praktijk dat correct taalgebruik en schrijfstijl ondergeschikt is geworden aan de boodschap. Is dit erg? Misschien niet. Maar door mijn achtergrond ervaar ik taalfouten als een nagel, waarmee iemand over een schoolbord krast.
Op taalgebied heb ik nogal een strenge opvoeding gehad, om over de redelijk autoritaire schoolopleiding nog maar niet te spreken. Doodzwijgen of publiekelijke
Welzijnsruzie in springwereld
Ik vind springen leuk om naar te kijken en DD en ik doen nog wel eens een lafhartige poging om wat balkjes op de grond op een elegante manier te overwinnen. Maar het is lang geleden dat ik zelf een springwedstrijd heb gereden. Ik weet dan ook niets meer van de tegenwoordige regels die ervoor gelden. Maar ik hoor nog wel eens wat.
De FEI wil vanaf januari de voorzitter van de jury de gelegenheid geven een combinatie uit te bellen als het welzijn van een paard in het geding is.
Shit-jury gaat weer op pad
De voortgangscontrole van DD was gunstig. Ik mag weer galopperen. In zes weken opbouwen tot L niveau, was de opdracht. Een wisseltje mag wel, hele series nog niet. Nou, dat liet ik me geen twee keer zeggen. De dierenarts was nog op het erf toen ik er al op zat. Hij keek tevreden toe hoe DD draafde, prachtig los in zijn lijf. Dat is hij in galop ook. Maar daardoor voel ik me als een pingpongbal in een jacuzzi. Het hele spul weer een beetje bij elkaar rijden gaat nog even duren, denk ik.
Zondag weer jureren, een lange ring met ruim dertig starts. Ik ga er altijd naartoe met een tas vol hoge cijfers. Ik houd van hoog en waar dat nodig
Het jaarlijkse juryleden bashen
Voor alles is een eerste keer. Ik heb voor het eerst van mijn leven patat gebakken. In zo’n echt frituurgeval. Ik vond het doodeng, maar er is daarna niemand overleden. Verder zit ik nagelbijtend mijn ongeduld te bedwingen en is het jaarlijkse jurylid-bashen weer begonnen.
In een zeer ver verleden stond partner ooit eens voor mijn deur met al zijn spullen onder zijn arm, een frituurpan en een grote hond. Hij maakte zich
Schiet mij maar lek
De KNHS heeft onlangs het fenomeen ‘toezichthouder’ ingesteld voor dressuurwedstrijden. Dit moet worden ingevuld door juryleden. Om ze daarop voor te bereiden is er een digitale learning module. De motivatie waaróm we dit moeten doen vind ik begrijpelijk en tegelijkertijd verbazingwekkend.
Bij het springen bestaat de toezichthouder al veel langer. Het wordt ingevuld doordat je daarbij toch al meerdere juryleden hebt die rouleren, dus om