Maakt AI mij overbodig?

Gaat artificial intelligence mij overbodig maken? Het is in schrijverskringen best een heet hangijzer. Er zijn collega’s die teksten op die manier laten maken en er dan zelf nog een beetje aan bijschaven. Ze kunnen daardoor sneller werken, wat de prijs in een markt, die toch al niet overhoudt, nog meer drukt.

Ik heb zelf uit nieuwsgierigheid ook wat pogingen gedaan. Dat betrof veterinaire verhalen over nogal gespecialiseerde onderwerpen. Wat daaruit kwam Lees meer

Te heet onder mijn voeten

Het kabinet is gevallen en de hitte-discussie in de paardenwereld vierde weer hoogtij. Van beide word ik niet warm. Van lokale politiek wel een beetje, maar om verkeerde redenen.

Aan een van de vele praattafels zag ik verbeten mannen, maar vooral ook vrouwen uit de politiek elkaar afbekken met nauwelijks verholen woede. In mijn Lees meer

Pleister op grote wond…

En weer uitgereden… Ik ben er zo moedeloos van dat ik me lamgeslagen voel. Gingen we net weer een beetje lekker, blesseert hij zichzelf met een idiote noodsprong. Nogal hevig, dus dit gaat opnieuw lang duren. Gelukkig kon ik mezelf opvrolijken met een leuk dagje jureren op de Hippiade.

Het was warm, maar in de avondschemer was het heerlijk in het bos. Na een probleemloze rit van een dik uur stapten we het laatste stukje aan een lange Lees meer

De mooiste of de beste…?

Eigenlijk is het heel gek wat wij doen. We beoordelen in de dressuur twee wedstrijden in één. Ben je nou aan het zoeken naar de mooiste uitvoering van het gevraagde of naar degene die het beste kan rijden…

Het klinkt misschien als hetzelfde, maar dat is het absoluut niet. En dat dat verwarring geeft, kun je wekelijks zien in de uitslagen. Zo heb ik bijvoorbeeld Lees meer

Digitale vooruitgang

Ik jureer me de laatste tijd echt een hoedje. Er is kennelijk een groot gebrek aan ZZL jury’s en ik vind het jammer om ruiters teleur te stellen die graag willen. Dus heb ik me zelfs laten overhalen om enkele avondwedstrijden te jureren. Waarna ik toch licht zenuwachtig naar de laatste boot rijd…

De laatste boot is voor ons een dingetje. Daar rijd je liever niet op. Want stel dat het tegenzit onderweg. Voor je het weet strand je in Den Helder… Lees meer

Stang en trens als statussymbool

Als jullie dit lezen zit ik te jureren. Sinds een paar weken mogen we weer ‘live’. De eerste keer voelde ik me als een veulen in de wei. Het was heerlijk om weer eens op pad te gaan en min of meer gewoon in een hokje te zitten. Nou ja, nog wel met een spatscherm, maar het leek er toch al aardig op.

Waarom vind ik jureren zo leuk? Voor mij komt er van alles samen wat interessant is. Ik krijg een hele hoop verschillende paarden te zien. Dikke, dunne, Lees meer

De waarheid of een roze toverbal?

Weet je wat grappig is? Dat veel ruiters die ik als jurylid te zien krijg zijn vergeten dat we elkaar volgen op social media. Dus als ze dan onderling de uitslag bespreken, ik dat ook mee lees. Niet dat ik daardoor van mijn stuk raak hoor. Ik kan mijn punten uitstekend motiveren. Maar ik heb er sterke twijfels over of ruiters dat zelf altijd kunnen…

Doe me een plezier en punt even mee. Ik neem wat onderdelen uit een Z proef, laten we zeggen Z1. Ben erg benieuwd wat voor cijfers jullie geven.

1.    Lees meer

Weinig vertrouwen in de paardrijdende medemens

Het nieuwe initiatief van de KNHS voor het virtuele wedstrijdrijden is met gemengde gevoelens begroet. Ik zal het maar meteen zeggen: ik ben jurylid hiervoor. Ik vind namelijk dat je nieuwe ontwikkelingen een kans moet geven. Probeer nou niet steeds om de geest weer terug in de fles te krijgen, want dat is energieverspilling, dat krampachtige vasthouden aan hoe het was. We moeten naar vóren. Als het niks is, stopt het vanzelf wel weer. Of het wordt bijgesteld.

Voor sommige ruiters is wedstrijdrijden hun ziel en zaligheid. Je kan er op afgeven, omdat het zou moeten gaan om de reis en niet het einddoel, maar Lees meer

Een sterfgeval en juryperikelen

Ik deel mijn kantoor momenteel met een stervende kip. Mijn trouwe Lotje, die me altijd overal achterna hobbelde en liefst binnen woonde, zakte van de week ineens door haar poten. Ze is 12 jaar, wat in de kippenwereld een hele leeftijd schijnt te zijn. Ondanks liefdevolle bijvoeding, geeft ze de moed op. Dus mag ze haar laatste adem warm en droog op een kleedje in mijn kantoor bij de kachel uitblazen. 

Lotje is niet de eerste kip die dit voorrecht heeft. Ik heb ooit een donkergrijze Brahma gehad die Juliëtte heette. En natuurlijk onze prachtige haan Lees meer

Die k**jury

Regelmatig zit ik in den lande om dressuurwedstrijden te jureren. Het is een aparte hobby, dat jureren. Je moet namelijk, net als de deelnemers, voor dag en dauw op pad om een paar uur lang zeer geconcentreerd in een klein hokje of een auto te zitten. En aangezien er van allemaal maar één kan winnen, is de rest meestal niet zo blij met wat ik heb gedaan.

Er komt op zo’n dag een lange lijst paarden en ruiters aan je voorbij, waarvan ik me zeer besef dat ze allemaal hun uiterste best doen, dat ze hard Lees meer