Onze paarden gaan ’s nachts naar binnen. Ja ja, ik weet wel dat dag en nacht buiten natuurlijker is en we hier niet hoeven te vrezen voor wolven. Maar aangezien ze jaarrond gezamenlijk minimaal acht uur -en vaak meer- buiten staan, denk ik niet dat ze het qua welzijn zo slecht hebben. Ik moet er dus wel elke ochtend vroeg uit om ze buiten te zetten. Op zich geen straf, want ik ben een ochtendmens. Maar ook ik heb wel eens ochtenden waarop het wat minder soepel gaat. De tijd dat ik nergens pijn voelde kan ik me al niet meer heugen.
Ik schiet in stalkleding en loop op routine naar de schuur, waarin onze stallen zijn gebouwd. Dat is nog geen twintig meter het erf over. De deur heeft