Toen mijn partner mijn partner werd – ik praat over de prehistorie- reed ik al op een hoger niveau dressuur. Hij had geen enkele achtergrond in de paardensport. Zijn referentiekader bestond daardoor enige tijd uit paarden, die zelf trailers in en uit liepen, minstens wissels konden springen of zelfs de piaffe en passage beheersten. Probeer je zijn verbijstering voor te stellen toen hij mee ging naar een landelijke wedstrijd, waar alles, inclusief pony’s en oma’s en opa’s met koelbox, klapstoel en/of paraplu door elkaar vlogen.
Hij leerde snel. In onze internationale tijd was een wedstrijd een complete volksverhuizing, waarbij we lang onderweg waren. Heel gezellig. Hoewel ik