Hij is echt stok- en stokoud. Al een paar keer heb ik op het punt gestaan om de dierenarts te bellen dat het niet meer gaat. Maar iedere keer weer herrijst labrador Beer als een soort phoenix uit de as. De levenslust van die hond staat ongeveer gelijk aan zijn eetlust. Het laat me ondertussen echter wel rondlopen met een knoop in mijn maag. Want wanneer is het echt genoeg?
Beer is eigenlijk ons pleegkindje. Mijn zus ging door een akelige echtscheiding. Partner, die sociaal veel vaardiger is dan is, heeft iets tegen het