Het is nou niet zo dat ik me te pletter verveel. Je zou zeggen, met DD op rust, dat ik tijd overhoud. Dat vult zich echter vanzelf. Wel merk ik dat ik grote behoefte heb aan inspiratie. En aan paardrijden. Het is bizar hoe ik het mis.
Misschien komt het omdat afwachten niet mijn sterkste punt is. En dat doe ik al een tijdje, met al dat opstapelende blessureleed. Ik voel me behoorlijk
