Positieve feedback of tere zieltjes sparen?

Ik sta als regel open voor nieuwe ontwikkelingen. Daarbij kijk ik wel graag de kat uit de boom, in plaats van vooraan mee te hollen. Maar ik ben niet meteen anti. Zelfs niet als ik er wel gelijk in mijn hoofd bedenkingen tegen heb. Eerst even rustig ervaren wat het is, hoe het werkt, voordat je begint te brullen. Daarna wil ik wel mijn eerlijke mening geven. En dat doe ik dus nu bij deze: die nieuwe dressuurprotocollen zijn ruk!

Op de protocollen staat tegenwoordig per cijfer een vakje met omschrijvingen uit het scala der dressuur. De bedoeling is dat je als jury laat onderstrepen Lees meer

Als je droom in rook opgaat

Je kunt jezelf zo lekker voor de gek houden. Maar diep van binnen weet je heus wel hoe het echt zit. Ik voelde het al een tijdje. Het duurde tot een zeer vroeg tijdstip op een ochtend in de recente hittegolf, voordat ik niet meer om de waarheid heen kon. En meteen was daar het machteloze gevoel van alle hoop die vervliegt. DD liep weer niet goed.

Ik ben in de basis een nuchter mens. Maar ergens diep in mij schuilt natuurlijk ook een Pennymeisje. Dus na de eerste heftige emotie ga ik pas logisch Lees meer

Relatietherapie?

Haaks op ons rustige, redelijk afgelegen landweggetje waar we wonen, loopt het mooiste fietspad van Texel. Over een heel oud dijkje, tussen de bomen. De oversteek bij de weg ligt niet recht tegenover elkaar. Het fietspad verspringt nog geen 50 meter, maar wel net in een flauwe bocht. Als je het niet weet, zie je vanaf de uitrit van de ene, de inrit van de andere niet. Daar hebben de lokale wegbeheerders iets op gevonden, gebaseerd op logica, namelijk een pijl. Op een bordje aan een paal, recht tegenover de uitrit van het fietspad. Niet te missen, als je ogen in je hoofd hebt of bij een sterkte van boven de min vijf met een bril of lenzen.

Met deze hitte vertoef ik graag samen met één van de honden in een hangmat onder de bomen, aan de voorzijde van het terrein. Daar ontspint zich momenteel Lees meer

Ziek…en nu?

Het was te verwachten dat het een keer zou gebeuren. Partner liep al een week te snuffelen. Zaterdag ging bij mij het licht uit, bijna letterlijk. Maar ik herstelde onwaarschijnlijk snel. Alleen nu zit ik met die quarantaine.

Dat ik het van partner heb overgenomen is wel zeker. We probeerden er rekening mee te houden, maar je leeft wel in één huis. Hoe hij het heeft opgelopen Lees meer

Het grote geheim

Een paar weken geleden plaatste ik op facebook een foto van de stal van mijn bonte reus, vlak vóór ik ging uitmesten. Het is een plaatje dat ik elke dag kan maken, want het ziet er altijd zo uit bij hem. Het leverde een stortvloed aan reacties en smeekbedes op. Of ik mijn geheim wil prijsgeven. Zo schoon is kennelijk een wonder.

Ik had ook een foto van de stal van Socrates kunnen plaatsen. Want, om jullie ogen meteen maar helemaal uit te steken, die is net zo netjes. Davy was Lees meer

Rare eetgewoonten

De grootste schok toen hij na zijn lange carrière als militair thuis kwam was, volgens mijn partner, het eten. Niet het voedsel op zich, maar vooral de tijdstippen waarop er werd gegeten. Want, afgezien van tussenkomst van enige oorlogsbezigheden, kon hij er zijn hele leven de klok op gelijkzetten. En dat was thuis verre van dat.

Partner gedijt het best bij orde en regelmaat. Verrassingen en onverwachte verandering van plan gaan er niet zo lekker in. Eten doe je drie keer per Lees meer

Omgaan met teleurstellingen

Door schade en schande heb ik geleerd dat verwachtingen teleurstellingen creëren. Maar je kan er soms niet aan ontkomen dat je je toch stiekem op iets verheugt of dat je er een bepaald beeld van hebt, dat dan dus later ernstig tegenvalt. Ik probeer nog altijd te leren om daarmee om te gaan.

Soms heb je van die dagen waarop alles tegen lijkt te zitten. Van de week had ik zo’n dag. Ik zal jullie niet met gezeur vermoeien, want het is in Lees meer

Paniek op stal

Never a dull moment. Ik zei het laatst al, je kunt beter cavia’s houden. Met paarden is er altijd wat. Gelukkig liep het deze keer goed af.

We zaten binnen op de bank, net klaar met eten. Die bank staat hemelsbreed nog geen vijftig meter van de stallen, ik zie de koppies door de luiken naar Lees meer

No food no horse…

‘Zo, die ziet er wel heel best uit.’ Onze hoefsmid klopt mijn inmiddels 21-jarige Socrates op zijn hals. Die heeft inderdaad een gezellig buikje. Eigenlijk een beetje té, wat op zich ook niet helemaal goed is. Maar ik zie het op deze leeftijd liever dan ingevallen flanken. Ook de andere paarden glimmen en glanzen. Gezondheid van binnen uit, noem ik dat altijd.

Ik krijg vaak de vraag wat ik onze paarden voer. Want (ik klop dit meteen af) we hebben kerngezonde paarden, die eigenlijk nooit koliek of andere spijsverteringsgerelateerde Lees meer

Gevaar komt van boven

Zijn wij eens een weekje weg (het werd Lemmer in plaats van Sardinië), breekt meteen de pleuris uit op Texel. Twee Apache-helikopters hingen laag boven het eiland voor opnamen van het programma ‘Hunted’. Tja en dan zijn de rapen gaar natuurlijk. Voor- en tegenstanders roerden zich op social media, waaronder onze burgemeester. Tot mijn verbazing, want ik probeer net een bezwaar tegen een plan voor paramotorvliegers vlakbij ons in elkaar te flansen. Die hangen langer boven je dan Apaches.

Een hete luchtballon boven je paarden. Of een drone. Of een parachute. De gedachte is genoeg om een paardenhouder vlekken in de nek te bezorgen. In Lees meer