Rolmodellen en voorbeeldfuncties

Terwijl de Russische tanks door de straten rollen van een dorp dat aan Europa grenst en Nederlanders zich vooral druk maken over The Voice, staat de paardenwereld er weer gekleurd op. Ik doel op de TV uitzending over de Duitse springstal van Beerbaum. Het gaat om voorbeeldfuncties en rolmodellen. Hoe bewust ben je je daarvan?

Iedereen heeft tegenwoordig de mogelijkheid om de onderzoeksjournalist uit te hangen. We hebben immers allemaal zo’n ding in onze zak, waarmee we Lees meer

Als paarden konden schreeuwen…

Wat kun je doen als je iets hoort wat gedoemd is te mislukken, waar een paard de dupe van gaat zijn, maar je te maken hebt met eigenwijze mensen? Je kunt voorlichting en wijze raad geven tot je een ons weegt, als iemand niet wil luisteren, dan ben je uitgepraat. Sta je dan, je tranen weg te slikken. Wéér een paard naar de knoppen.

Het gaat om een gevalletje wat naar mijn maatstaven regelrecht onder dierenmishandeling valt. Of eigenlijk twee gevalletjes, want er komt nog een staartje Lees meer

Als de kat van huis is…

We hebben een nieuw paard op stal. Eén van de pensionklanten is verhuisd naar een andere plek. In goede harmonie hoor, kwam gewoon qua afstand tot een binnenmanege beter uit voor haar. Maar bij een kleine groep zoals die van ons, heeft zo’n wisseling wel impact. Vooral op mij, want ik hecht me nogal aan onze bewoners.

De merrie die vertrok was DD’s hartsvriendin. Ze stonden de hele dag tegen elkaar aangeplakt. Omdat ze allemaal om de beurt wel eens een tijdje weggaan Lees meer

We zullen doorgaan…

Het is de tijd van de jaaroverzichten. Ik ben nooit zo van het terugkijken. Ik bewaar ook niet vaak foto’s. Herinneringen in mijn hoofd, dat is meer mijn stijl. Dat geeft ook minder rommel om op te ruimen.

Veel mensen zijn nu wel aan het terugdenken, even ergens bij stilstaan en goede voornemens. Aan dat laatste doe ik al helemaal niet. Als je vindt dat Lees meer

Vlieg met me mee naar de regenboog

Vandaag precies 25 jaar geleden liep ik in een lang rood gewaad. Nee, ik was niet voor kerstman aan het spelen. Op de instrumentale klanken van ‘De Zee’, van Trijntje Oosterhuis stapte ik met partner in zijn gala uniform het raadhuis in. Het schijnt tegenwoordig nogal een prestatie te zijn, het zo lang volhouden. En nog steeds in je jurk passen ook trouwens. Als jullie dit lezen, heb ik ‘m weer aan.

Ze zeggen wel eens dat je één keer in je leven je ‘soulmate’ tegenkomt. Als ik de hoeveelheid scheidingen om me heen zie, denk ik dat het Lees meer

Mooi zitten, dom kijken

Ik ben geen strenge jury. Dat was althans het oordeel van twee stagiaires, die me zondag vergezelden om zelf hun kwalificatie in de wacht te kunnen slepen. Ik denk dat ze wel gelijk hebben, al zal een deel van de ruiters daar anders over oordelen. Wat ik altijd in mijn achterhoofd houd is dat iedereen hard heeft gewerkt om daar keurig opgepoetst voor de dag te komen. En er is van elke deelnemer wel iets positiefs te melden. Ik wou bijna zeggen dat ieder paard kan halthouden, maar als je ziet wat sommigen daar soms van maken, ben ik toch genoodzaakt dat in te trekken. Speaking of which: kan de vier seconden stilstaan-regel terug in de proeven? En als we toch gaan herschrijven graag geen ingewikkelde dingen meer bij de C, aangezien je die plek in drie van de vier binnenbakken vanuit het juryhok niet of nauwelijks kunt zien…

Waarom rijd je wedstrijden? Ik moet bekennen dat ik me dat bij sommigen afvraag. Vooral als ik die strakke bekkies zie, deelnemers die er bepaald niet Lees meer

Donkere dagen

Terwijl we voor de zoveelste keer probeerden de plas water op de betonplaat tussen schuur en wei weg te vegen, liep ik per ongeluk in het pad van de veegmachine. Een deel van de modderdouche belandde in mijn ogen. Eentje voelt nu alsof die met schuurpapier is bewerkt, ondanks grondig uitspoelen. Dus ik zie er wat huilerig uit.

Eerlijk gezegd voel ik me ook wel zo. Terwijl ik me niet kan heugen wanneer ik voor het laatst heb gehuild, want dat komt bij mij niet zo makkelijk. Lees meer

Licht in de duisternis

Ik houd me verre van alle corona discussies. Ik zie met lede ogen aan hoe op sommige plaatsen vrienden en families in twee kampen tegenover elkaar staan. Mijn stelregel is altijd dat iedereen zijn eigen hoofd moet gebruiken en dat welke beslissing je ook neemt die voor je eigen rekening is. Iedere beslissing heeft consequenties en je maakt zelf uit of je het dat waard vindt. Dat is vrijheid. Ik neem ook mijn eigen beslissingen en handel daarnaar. Geen behoefte om daarover in discussie te gaan, het is mijn keuze. Ik respecteer jouw keuze, doe dat dan ook met die van mij. Nogmaals: punt. Geen geteut hierover.

De overheid neemt maatregelen. Daar vindt iedereen iets van. Ik uiteraard ook, maar ik voel nooit zo de behoefte om daarover vreselijk uit mijn plaat Lees meer

Wat is vrijheid je waard?

Ik houd niet van de feestdagen. De lichtjes vind ik leuk, maar de natte donkere kou kan mij gestolen worden. Helemaal omdat met het naderen van de jaarwisseling ons huis verandert in Israël versus Palestina.

Ik probeer andere voorbeelden te verzinnen, maar die schieten me nu niet te binnen. Als kat en hond gaat bij ons niet op, want die liggen hier vredig Lees meer

Wanneer is het genoeg…?

Hij is echt stok- en stokoud. Al een paar keer heb ik op het punt gestaan om de dierenarts te bellen dat het niet meer gaat. Maar iedere keer weer herrijst labrador Beer als een soort phoenix uit de as. De levenslust van die hond staat ongeveer gelijk aan zijn eetlust. Het laat me ondertussen echter wel rondlopen met een knoop in mijn maag. Want wanneer is het echt genoeg?

Beer is eigenlijk ons pleegkindje.  Mijn zus ging door een akelige echtscheiding. Partner, die sociaal veel vaardiger is dan is, heeft iets tegen het Lees meer