Ik ben van mening dat als we iets willen ombuigen in de manier waarop paarden worden behandeld en gereden, de jurering een belangrijke rol speelt. Immers,
Amandelen weghalen was in mijn jeugd een gebruikelijke ingreep bij kinderen. Maar het blijkt een nogal regionaal ding. Ik ben op het platteland opgegroeid,
Ik heb DD opgehaald op 12 december 2009. Een slungelige jaarling, nog niet zo lang bij zijn mammie vandaan. Voor het kudde-effect had ik Socrates meegenomen.
Uiteraard baal ik op zo’n moment. Hoewel er op zich nog geen man overboord was, want ik zat nog niet óp de boot, dus kon bij het oprijden zo de rij
Ik roep vaak tegen leerlingen dat je de tong van je paard in je vingers moet voelen. Of dat het is alsof je hand in hand met je paard loopt. Er zijn
In een ver, ver, ver verleden was het best lastig om aan voedsel te komen. Zo’n mammoet liet zich niet zomaar verschalken. Iemand die voedsel had,
De kunst is om zo snel mogelijk het normale ritme weer op te pakken. Dat valt niet mee als je lijf ervan overtuigd is dat de dag net begint als je hier
Leerlingen die keurig iedere week trouw rijden laat ik nooit in de steek. Tegen iemand met een probleem kan ik ook geen ‘nee’ zeggen. Al helemaal
Diep vanbinnen weten we dat meer dan de helft onzin is. Toch hebben we ze allemaal staan, de potjes met toverpoeder. Nou is er wetenschappelijk aangetoond
