Whoopy (die eigenlijk Wannahave heet) is naar de hengst. Vandaar dat haar stal al een tijdje leeg is. We hebben vijf grote stallen. Ik begon ooit met vier paarden, met het idee dat één reservebox wel een goed idee was. Voor logerende vrienden die in mijn geval vaak paarden hebben. Of als tijdelijke hondenkennel. De praktijk was anders. In no time stond er een vaste bewoner in.
Zo’n klein vast groepje paarden is ideaal. Ze staan overdag lekker samen in de wei en zijn goed op elkaar ingespeeld. Het zijn er genoeg om geen paniek te creëren als je er eentje tussenuit haalt om te gaan rijden. Maar het zijn er niet zoveel dat ik er ’s ochtends en ’s avonds uren werk aan heb. Hoewel het mestruimen best een klusje is. Maar goed, daardoor hoef ik niet naar de sportschool en krijg ik ruimschoots mijn portie frisse lucht iedere dag.
Regelmatig krijg ik de vraag of ik nog een stal vrij heb. Nee dus. Verhuren aan toeristen ben ik snel vanaf gestapt. Hoe gezellig ook, ben ik altijd beducht op de insleep van vreemde virussen. Bovendien geeft het onrust, een onbekend paard op het erf. De merries veranderen acuut in lellebellen, DD die de baas is maar op zich niet bazig ziet er meteen de lol van in en wil de nieuwkomer koste wat het kost bij hem in de kudde, terwijl Socrates in zijn schulp kruipt en alles van veilige afstand nerveus in de gaten houdt.
Woningnood is onzin
Er zijn voor passanten de nodige stallen te huur op het eiland. Voor vaste bewoners is de spoeling dunner. Zo ook op gebied van huizen om zelf in te wonen, is de mening van velen. Ik vind dat echt onzin. Woningnood? Heel Texel staat vol met huizen. Alleen is daar meer aan te verdienen door er een deel van het jaar badgasten in te stoppen. Eigenlijk is het idioot. We klagen dat het te druk is en dat er geen huisvesting voor personeel is te vinden. Natuurlijk is dat er wel. Het eiland staat vol bebouwing. Huur een deel van een bungalowpark af, weg woningnood.
Iedereen hier heeft de mond vol over rust en ruimte, ons kostbare natuurschoon. Tegelijkertijd wordt er niet geaarzeld als er nog ergens vakantiebungalows kunnen worden gebouwd omdat er weer wat te verdienen valt. Als je het eiland echt wilt beschermen èn iets wilt doen aan de zogenaamde woningnood, dan moeten er andere keuzes worden gemaakt. Waarmee geld is gemoeid, dus dat gaat nooit gebeuren. Het aloude liedje. Rupsje nooitgenoeg.
Het grote geld
Denk je dat het zo’n vaart niet loopt? Ik las in de lokale krant een vergunningaanvraag voor weer nieuwe vakantiewoningen. Een prachtig hoekje weiland wordt volgebouwd. Het gaat om verplaatsing van slaapplaatsen, dus voorstanders betogen dat er niets extra’s bij komt. Oude rechten, binnen concentratiegebied, blablabla. Ja, ammehoela. Een prachtig hoekje natuur wordt bebouwd, dáár gaat het toch ook om? Durf nou eens na te komen wat in die prachtige verkiezingsprogramma’s staat, in plaats van je oren weer naar het grote geld te laten hangen. Wanneer is genoeg echt genoeg?
Ach, de wal keert het schip. Straks vinden toeristen het te druk, te lelijk, teveel lijken op andere betonnen badplaatsen en komen ze niet meer. Staan die huisjes leeg en zoeken de verhuurders vanzelf nieuwe vulling, want geld is tenslotte geld.
Lege box
Hoewel ik weet dat Whoopy prima wordt verzorgd, mis ik haar toch. Iedere dag zie ik die lege box en ik vind het maar niks. Ik hoop dat ze snel terugkomt.