Er worden aardappelen gerooid bij de buren en dat geeft veel stof. Daarnaast was het snikheet, zelfs op Texel. Maar er stond hier ook een windje. En er waren vliegen. Dus stond DD ineens ‘s ochtends met een dik vies oog. Kan gebeuren.
Overduidelijk conjunctivitis, alleen de slijmvliezen waren geïrriteerd. Het oog zelf was schoon en hij kneep er niet mee. Met zelfdokteren moet je altijd voorzichtig zijn. Met een oogproblemen al helemaal. Dat kan escaleren in iets waardoor het gezichtsvermogen blijvend wordt aangetast. Of in een lang en voor een paard zeer pijnlijk proces. Pak nooit zomaar een zalfje dat je nog hebt liggen, het kan de verkeerde werkzame stof zijn. Ik heb het geluk dat ik me voor mijn werk wentel in de dierenartsen en in al die jaren paardenhouderij zoveel voorbij heb zien komen, dat ik het vaak af kan met overleg en foto’s sturen. Ik had de juiste zalf binnen de houdbaarheidsdatum nog in de koelkast.
Ze vinden mij leuk
Een band hebben met je paarden is iets onvoorstelbaar moois. Ik leef tussen ze. Letterlijk, want de weides en de stallen liggen rond ons huis. Iedere stap die ik zet zien ze me. Als ik ‘s avonds op de bank zit, hebben ze me voortdurend in hun vizier en proberen ze me telekinetisch naar zich toe te transporteren voor meer hooi. Contact met mij betekent niet automatisch dat ze aan het werk moeten of dat we gaan rijden, zoals bij velen die hun paard op een pensionstal hebben staan wel het geval is. Sterker nog, het is vaker iets leuks (in het hoofd van een paard dan) zoals voer. Dat maakt mij een graag gezien persoon en dat is erg prettig. Ze komen zelfs zonder dat ik ze roep naar me toe. Ik probeer altijd voorspelbaar en voor een paard begrijpelijk te reageren. Rustig, maar duidelijk, ik heb mijn grenzen. Paarden zijn net echtgenoten, ze houden daarnaast van routine.
…vertrouwen gaat te paard!
Met die conjunctivitis is het belangrijk om de zalf goed aan te brengen en dat even een paar keer te herhalen. Maar dat oog voelt natuurlijk niet zo prettig. Toch buigt DD braaf zijn hoofd naar me toe, gewoon los in de wei zonder halster. Hij blijft geduldig staan, terwijl ik zijn oog schoonmaak met contactlensvloeistof, want dat is antiseptisch, dat werkt makkelijker dan geklooi met gekookt water. De zalf erin ondergaat hij gelaten. Op zo’n moment voel ik echt een golf van liefde voor hem. Wat een vertrouwen. Gevolg was, dat het aan het einde van de dag alweer over was.
Vertrouwen over en weer, die diepe verbondenheid met zo’n prachtig wezen, geeft mij een enorm geluksgevoel. Ik hoor om me heen vaak mensen praten over hun liefste vriendje, als ze het over hun paard hebben. Nou heb ik me net twee weekenden uitgesloofd op evenementen en dan verbaast het me toch altijd weer hoe sommigen daar in de praktijk naar handelen.
Kreupel voor de kar?
Bij de samengestelde menwedstrijd was ik speaker voor de vaardigheid. De deelnemers hebben dan al dressuur gedaan. Ik zag een paard dat duidelijk niet okay was en vroeg de jury naast me wat ze daarmee deden. Melden aan de dierenarts die morgen voor de marathon controle doet, was het antwoord. Huh? Dan heeft ie dus al twee onderdelen gelopen. Dat wil je toch niet? Het verbijstert me dat een eigenaar zijn paard dit überhaupt wil aandoen. Natuurlijk is het balen als je je moet terugtrekken van iets waarop je je hebt verheugd, zeker als je daarvoor een lange reis hebt gemaakt. Maar kom op zeg, wat is er nou belangrijker? Je vraagt van een dier dat pijn heeft om te presteren, voor jouw lol. Wat doet dat met het vertrouwen?
Femke Bol krijgt niet met de zweep
Afgelopen weekend bij de SGW was ik twee dagen dressuurjury en opnieuw speaker. Hierbij viel mij juist op hoe correct er met de paarden werd omgegaan. Gemene deler in de dressuur was dat het merendeel veel te langzaam ging, wat niet hetzelfde is als netjes. Maar er werd rustig en vriendelijk gereden. En soms gelaten schouders opgehaald en gelachen om eigen foutjes. Nou weet ik natuurlijk niet alles wat er achter de schermen of bij het oefenen gebeurt. Om zo’n cross te kunnen springen is veel vertrouwen nodig. Dat bereik je nooit met geweld. Je kan een paard misschien over één hindernis dwingen, maar dat lukt je nooit een heel parcours. Stel je voor dat je zelf gaat hordenlopen en er komt iemand achter je aan met een zweep die je, als je de hekjes toch wat spannend of hoog vind of als je moe wordt, pijnlijke aframmeling geeft. Ga je daar beter van presteren? Ik vraag me altijd af wat mensen denken die dat doen bij hun paard. Waarschijnlijk niks. Want als je dat wel doet, begrijp je toch dat het paard als hij weer zo’n cross ziet niet meteen staat te juichen. Die herinnert zich vooral hoe akelig en eng het was.
Niet te warm voor paarden
Het was warm, maar er was een prettig windje, er was overal water om te koelen en er was veel dierenartscontrole. Met de paarden ging het prima, die konden er uitstekend tegen. Een deelnemer raakte even oververhit, wat op zich niet verwonderlijk is met zo’n zwarte helm op je kop en een bodyprotector die alles behalve luchtig is. Het was nog heviger voor de hindernisjury’s op hun stoeltjes in de felle zon. En het was pas echt zielig voor de rekenkamerdames en voor mij! Zittend in een loeihete keet, met drie portofoons die informatie tetteren en daar dan een coherent verhaal van maken. Niet goed voor mijn vertrouwen? Ach, het was superleuk om met z’n allen bij te dragen aan zulke mooie sport, dus ik wil wel weer hoor. Geheel vrijwillig, zonder dwang.
Ravelein in Efteling
Ps. Jullie weten hoe kritisch ik ben over paardenwelzijn. Ik heb woensdag uitgebreid gekeken bij Ravelein in de Efteling, waar onlangs weer eens gedoe over was. Met al mijn expertise op dit gebied kan ik echt zeggen: het is absoluut niet zielig of onvriendelijk wat daar gebeurt. De paarden galopperen een paar rondjes, niks anders dan de mijne doen in de wei als ze de gekke vijf minuten hebben. Gebeurt in het wild ook, als ze iets engs denken te hebben gezien. Ze zien er goed verzorgd uit, er is geen stress. Ja, we gebruiken ze daar voor ons plezier. Maar dit is absoluut niet dieronvriendelijk of uitbuiting, er komt geen dwang aan te pas. Het is volstrekt onzin om hierover te zeuren!
8FDABBDC-19DC-4399-AA91-6A53D105F736 (1)