Bianca Schoenmaker is een springamazone met het hart op de tong en op de juiste plek, als het op paarden aankomt. Ze maakt hartstikke leuke filmpjes, waarin ze zonder hoofdstel over best hoge hindernissen springt of andere paardvriendelijke dingen doet.
Zo had ze onlangs een item waarin ze met een zweep die ze buigt uitlegt hoe aan de teugel rijden nou echt werkt. Simpel gezegd: de nadruk van achteren en dan komt de voorkant vanzelf goed. Als je met je teugels een houding afdwingt, trek je je paard alleen maar voorover op de voorhand. Iets wat ik ook vaak zo uitleg, maar ik ben niet zo goed in filmpjes maken als zij. Ik heb het gedeeld, dus jullie hebben het vast voorbij zien komen. En ik heb haar uitgedaagd iets soortgelijks te doen over paarden die ongelijke aanleuning hebben, oftewel op één teugel hangen.
Hoestdrank in je longen
Ieder paard heeft een zekere mate van scheefheid. De laatste tijd zie ik daarover weer de grootst mogelijke onzin voorbij komen. Tot aan een poedertje toe, dat ervoor wordt aanbevolen, omdat het de spieren zou versterken. Ik verslikte me in mijn koffie. Net zo idioot als die reclame voor hoestdrank, waarbij je in een animatietekening ziet hoe je longen ineens snotvrij worden. En werkelijk niemand die zich afvraagt hoe dat zo kan, aangezien je dat spul in je MAAG giet en niet in je longen, althans dat mag ik hopen, anders loop je zeker longontsteking op.
Simsalabim, en je probleem is weg….
Okay, een poedertje tegen scheefheid dus. Als het al iets doet met spieren, dan zou het wel heel bijzonder zijn als het slechts aan één kant werkt en aan de andere kant niet. Is het werkelijk spierversterkend, wat je je serieus kunt afvragen bij een middel dat vrij in de handel verkrijgbaar is, dan worden beide zijden sterker, dus ook die kant die al sterk is…. Overigens is het onmogelijk om spieren sterker te maken met alleen een middeltje, daar is training voor nodig. De juiste training.
Bolle kant en holle kant
Als een paard scheef is, voel je dat omdat hij op één van de twee teugels leunt. De aanleuning is ongelijk. Meestal de rechter, maar soms is het andersom. Denk even met me mee. In geval van rechts betekent het dat het paard een soort kromme banaan is met de holle kant links. Ruiters vinden die zware rechterkant vervelend, maar eigenlijk is de linkerkant het probleem. Die wil het paard niet aannemen en daardoor is er aan die kant geen communicatie en flappert de teugel soms zelfs los. Is jouw paard andersom scheef, lees dan voor links rechts en andersom.
Aan de bolle kant leunt het paard dus op de teugel. Hij hangt op die schouder. Door hem aan die kant meer hol te maken -lees: de schouder eronder te rijden-, wordt hij recht. Als een opgerold vel papier dat je naar de andere kant oprolt om het glad te krijgen. Maar dat doe je niet door aan die toch al zware rechterteugel te gaan hangen. Als je er een touwtrekwedstrijd van wilt maken, zet ik mijn geld op het paard. Die is veel sterker dan jij.
Licht, niet los
Ook hierbij moet je van achteren naar voren werken. Dus probeer juist steeds de druk van die zware kant los te laten en de losse kant meer aan te nemen. Zelfs als dat betekent dat je paard met zijn hoofd enigszins de verkeerde kant op gaat. Dat maakt op dat moment even niet zoveel uit, je moet ergens beginnen en niet alles tegelijk willen. De hals is een soort tuinslang die alle kanten op kan, dat komt wel weer goed. ‘Los’ is overigens in dit verband geen goede term. Je houdt contact, maar je verlicht de druk. Een flapperteugel is ook niet goed. Je moet de tong in je vingers voelen.
Maakt de verbinding gelijk, oftewel even licht. Geef hem niets om op te hangen. En ga dan voorwaarts rijden. Of in dit voorbeeld veel schouderbinnenwaarts op de rechterhand, waarbij je steeds de rechterteugel ontspant en met je rechterbeen zorgt dat het rechter achterbeen goed naar voren wordt gezet. Het verhaal is namelijk nog ietsje ingewikkelder. De oorzaak zit achter. Aan die holle kant zet je paard zijn achterbeen iets naast de massa. Je wordt daardoor als ruiter ook een beetje scheef gezet. Aan de bolle kant draagt het achterbeen meer, treedt daardoor meestal minder ver door. Het been van de ruiter schuift aan die kant vaak wat naar achteren, wat de scheefheid erger maakt.
Geef ‘m steun en hij gebruikt dat
Paardrijden is geen wiskunde. Je hebt met levende wezens te maken, lichamen die hun eigen soort beweeglijkheid en stijfheid hebben. Sommige paarden lopen in een S bocht. Dus soms zijn er onorthodoxe oplossingen nodig. Maar er zijn ook bepaalde wetmatigheden en een ervan is dat als je een leuning biedt, een paard daar dankbaar gebruik van maakt. Met als gevolg dat jouw arm er bijna afvalt en hij nog steeds scheef is. En je traint de sterkte kant nog sterker. Net zo onverstandig als bij een onderhals een slofteugel gebruiken, waardoor je het verkeerde nog verkeerder maakt.
Voor trekken zijn er twee nodig, zei een wijs man ooit tegen me. Ik heb dat altijd onthouden. Dus ook al voelt het gek en worden je figuren slordig, probeer die strakke kant los te laten en de slappe -met gevoel- aan te nemen. Rechtrichten vergt training, geen poedertje. En een filmpje van Bianca.