Mensen die mij kennen weten dat ik niet zo gauw boos word. Maar er is één ding dat bij mij echt een rood waas voor mijn ogen veroorzaakt en dat is chantage. Dus toen ik tijdens mijn vakantie in Noorwegen een mail van de verzekering kreeg, sloegen even alle stoppen door.
Wij hebben op de schuur een asbest dak. Dat moet er van de overheid in 2024 uiterlijk af. Laten we hier niet ingaan op het gevaar van asbest. Ik heb net half Denemarken op een motor doorgereden. Daar ligt werkelijk óvérál asbest op daken en ik zie geen Denen in de stress. Ons dak zit er al veertig jaar op en heeft menig storm doorstaan. Nooit wat mee gebeurd. Maar goed, de regering heeft in al haar wijsheid een besluit genomen en daar hebben we het mee te doen.
Zonnepanelen dan maar…?
We zijn ons voorzichtig aan het oriënteren op vervanging. Dat is geen vrolijke klus. Je komt meer problemen tegen dan oplossingen. Het liefste zou ik het dak van voor tot achter volleggen met zonnepanelen. Maar die liggen al op het huis, dus onze eigen stroomvoorziening is afgedekt. Terugleveren levert geen drol op, dus dat is de investering gek genoeg niet waard.
Het vervangen van het dak is op zich al een dingetje. Onze wintervoorraden aan hooi, kuil en stro staan binnen. En ’s nachts onze paarden. Dus als we iets laten doen, moet dat in een jaargetijde dat de schuur zo leeg mogelijk is en de paarden ’s nachts buiten kunnen blijven. En dan moet het ook nog in een razende vaart, omdat alles toch met een week wel weer naar binnen moet. Kortom: het loopt in de papieren.
Ontploffingsgevaar
Terwijl we door een spook- en sprookjesachtig Noorwegen reden, hoorde ik de ‘pling’ van mijn telefoon. Omdat ik altijd bang ben dat er iets met de beesten thuis is, keek ik bij de eerstvolgende stop. Maar het was een mailtje over onze verzekering. De premie wordt aangepast. Ze hebben namelijk zulke hoge kosten aan milieurisico’s door asbest daken (huh? Waarom nu ineens?), dat het niet meer uitkan. Terwijl ik niet in het nieuws heb gehoord dat er ineens honderden asbest daken in rook opgaan. Maar we gaan voortaan 1300 euro betalen in plaats van 90. En oh ja, we moeten een saneringsplan kunnen voorleggen, waarbij we tekenen voor uitvoering op korte termijn… Ik dacht dat ik ontplofte. Zijn ze nou helemaal knettergek geworden? Wat is dit voor gemene chantage? De overheid geeft ons tot 2024 om het dak te vervangen. Hoe komen zij erbij om ons zo te dwingen het eerder te doen?
Stoom uit mijn oren
Mijn partner keek vertwijfeld toe hoe ik een Noorse rotswand in elkaar probeerde te rammen van woede. Een korte speurtocht op het internet leerde dat meer agrariërs deze boodschap hadden gekregen. Sommigen hebben het financieel zwaar en kwamen zuchtend tot de conclusie dat ze dan maar onverzekerd verder gaan.
Dat kan toch nooit de bedoeling zijn? Wat is dit voor idioterie? De overheid neemt een maatregel en de verzekeraar geeft daar een eigen draai aan.
Gevolg is dat ik nu uren kwijt ben om me in de materie te verdiepen en met stoom uit mijn oren een oplossing te zoeken. Terwijl ik toch echt dacht dat we een tussenpersoon hadden om zulk soort zaken voor ons uit te zoeken. Nogmaals, we gaan heus wel saneren, maar ik laat me niet overhaast tot iets dwingen. Zijn ze nou helemaal gek geworden. Bedankt ASR, voor al deze stress. Als je een paard zo in een hoek drijft, dat hij het gevoel heeft geen kant meer op te kunnen, slaat hij van zich af. Kom maar even niet in mijn buurt. Ik sla nu ook!