Never a dull moment. Ik zei het laatst al, je kunt beter cavia’s houden. Met paarden is er altijd wat. Gelukkig liep het deze keer goed af.
We zaten binnen op de bank, net klaar met eten. Die bank staat hemelsbreed nog geen vijftig meter van de stallen, ik zie de koppies door de luiken naar buiten steken. We hoorden een enorm kabaal. Een beetje alsof vriend Hans kastanjehouten palen aan het lossen was. Maar dat was niet aan de orde, want we hebben pas alle hekken vernieuwd. En voor de paddock die nog moet, ligt alles al klaar in de schuur. Ik keek naar de stal en zag DD met paniek in zijn ogen naar mij kijken. Op zo’n moment sta ik al buiten, terwijl partner nog bezig is om te bedenken wat er gebeurt. Maar hij kwam op een holletje achter me aan, om meteen door mij te worden teruggestuurd om zijn laarzen aan te trekken, want hij liep nog op sloffen. En we hebben niet veel regels op stal, maar slippers en gympies zijn er ten strengste verboden.
Muurvast
Ik stormde naar binnen, zag drie paarden staan en eentje niet… Wij hebben grote stallen van vier meter. Toch had Lizzy kans gezien om zich zo om te rollen naar de buitenmuur dat ze haar benen niet meer onder haar lijf kon krijgen. Waarom ze was gaan rollen op stal is dan weer vers twee. Ze waren net binnen, het had afwisselend geregend en het was zonnig, wat meestal jeuk oplevert. We hebben niet veel insecten, zeker niet met al die wind van de laatste weken, maar er zijn altijd wel een paar vervelende vliegen. Hoe dan ook, ze lag letterlijk muurvast en keek met wanhoop naar me op. Vanaf het moment dat ik bij haar kwam, kalmeerde ze en bleef ze liggen. Partner en ik stonden er bedenkelijk bij. Ze was rustig genoeg om touwen om haar benen te doen. Maar omtrekken van een volwassen paard valt niet mee. En het kan enorm veel extra schade veroorzaken aan de rug, schoft of aan de benen.
Bruut
Het is altijd verstandig om op zo’n moment even te kijken en je te beraden wat de beste optie is. Hoe los je de situatie op met de minste risico’s voor dier en mens? Ik was ooit bij een oudere paardenfokker met een leven lang ervaring, waar net op dat moment een paard lelijk vastlag. Hij stuurde iedereen de stal uit, pakte een zweep en liet het paard even tot rust komen om krachten te verzamelen. Want als paarden een tijdje hebben geworsteld maar geen uitweg meer zien, geven ze zomaar de moed op. Na een paar minuten zette hij het dier met veel gebrul en een flinke tik aan tot een enorme krachtsinspanning, waarbij het zichzelf met een laatste duw afzette, zodat er genoeg ruimte was om zijn benen weer onder zijn lijf te krijgen. Het lijkt misschien even bruut, maar het levert uiteindelijk veel minder schade en ellende op.
Schaafwonden en een snee
We zagen dat als ze zich met haar voorbenen iets zou afduwen, er voldoende ruimte zou zijn om overeind te komen. Partner ging buiten de stal staan, ik schuin achter haar. Onder luide aanmoedigingen en een tik op haar kont met het halstertouw gebeurde er precies wat we hoopten. Rillend kwam ze overeind, waarna ik meteen met haar naar de paddock ben gewandeld. De schade leek beperkt tot een paar schaafplekken. Alleen op haar knie achter zat een wat diepere snee, die voor alle zekerheid door de dierenarts van een paar krammetjes is voorzien. De dag erna verwachtte ik dat ze stijf was, maar dat viel reuze mee. Er was ook niets dik geworden. Het scheelt misschien dat we er zo snel bij waren. Ze heeft niet lang gelegen en zeker niet veel gesparteld. Op zo´n moment prijs ik me weer gelukkig dat ik zo dicht naast mijn paarden leef.
Verontschuldigingen in haar oor
Hoewel ik weet dat dit de juiste aanpak was, wat ook wel blijkt aan de geringe schade, vind ik het moeilijk om een paard zo te moeten aanzetten. De volgende morgen liep ik met haar naar de wei en fluisterde ik verontschuldigingen in haar oor. Gedragsdeskundigen zullen zeggen dat het onzin is, omdat paarden niet kunnen redeneren over oorzaak en gevolg. Maar nadat ik haar halster had afgedaan, waarop ze normaal naar haar vriendjes die al buiten staan draaft, draaide ze zich om en begroef haar neus in mijn hals. Het is vast toeval en onzin, maar ze doet dat normaal nooit. Voor mij voelde het als een dankjewel en het raakte mijn hart.