Ik houd me verre van alle corona discussies. Ik zie met lede ogen aan hoe op sommige plaatsen vrienden en families in twee kampen tegenover elkaar staan. Mijn stelregel is altijd dat iedereen zijn eigen hoofd moet gebruiken en dat welke beslissing je ook neemt die voor je eigen rekening is. Iedere beslissing heeft consequenties en je maakt zelf uit of je het dat waard vindt. Dat is vrijheid. Ik neem ook mijn eigen beslissingen en handel daarnaar. Geen behoefte om daarover in discussie te gaan, het is mijn keuze. Ik respecteer jouw keuze, doe dat dan ook met die van mij. Nogmaals: punt. Geen geteut hierover.
De overheid neemt maatregelen. Daar vindt iedereen iets van. Ik uiteraard ook, maar ik voel nooit zo de behoefte om daarover vreselijk uit mijn plaat te gaan. Dat vergroot dat nare gevoel, wat de wereld momenteel toch al zo unheimisch maakt. Iedereen heeft zo zijn verhaal over de impact. Ook ik heb enige tijd nauwelijks inkomen gehad en voel me vaak somber over wat er allemaal om me heen gebeurt. Het wordt er niet leuker op. Maar hé, ik lijd geen honger of kou. Niemand schiet op me.
Het is overal aan de gang
Er vallen me wel wat dingen op. Er wordt hard geageerd tegen onze overheid. Terwijl wereldwijd de maatregelen in heftigheid over elkaar heen buitelen. Is het ooit wel eens voorgekomen dat werkelijk in alle landen op deze aardbol min of meer tegelijk actie werd ondernomen? Er zijn toch altijd wel gebieden met vage regimes en dictaturen die zich alleen al uit principe verzetten tegen iets, omdat dat ook in het westen of het almachtige Amerika gebeurt. Maar zelfs die mafkees in Brazilië of die triggerhappy president van de Filipijnen doen -zij het schoorvoetend- mee met de maatregelen. Dat kan toch alleen als er serieus iets aan de hand is? Of dat een virus is of dat er toch een geheime (klimaat?)agenda achter zit is dan een tweede. Maar kennelijk zijn zelfs die types ervan overtuigd geraakt dat er iets moet gebeuren. Ga me nou geen reacties sturen over complotten of Great Resets, want daar heb ik niets mee. Ik concludeer slechts, ik ga daar geen conclusies aan verbinden. De enige NIVEA die ik gebruik, smeer ik op mijn gezicht. (Ik kan het me niet voorstellen dat zo iemand bestaat, maar voor wie deze kreet niets zegt: Niet Invullen Voor Een Ander…)
Onbegrijpelijk
Wat me dwars zit is de aard van de recente maatregelen. Als je wilt dat mensen die opvolgen, dan moet daar toch op z’n minst enige logica in zitten? Er wordt gezegd dat het doel is om minder ‘contactmomenten’ te krijgen. Maar als je om 17 uur alle winkels, horeca en sportaccommodaties sluit, gaat toch iedereen krampachtig de boel omgooien en massaal daarvóór sporten, uit eten of shoppen? Dus dan heb je juist méér mensen bijeen, wat je nou net niet wilde… Ik heb daar nog nergens een goede uitleg over gelezen of gezien.
Ik vind het lastig om ergens achter te staan wat ik niet kan begrijpen. Lessen die ik normaal na 17 uur geef worden nu verplaatst naar eerder op de dag. What is the bloody difference…? Behalve dan dat ik de bak moet delen met nog veel meer mensen dan normaal, wat voor iedereen reuze vervelend is. En het is k**weer, dus even uitwijken naar buiten kan ook niet, want het halve eiland staat blank. November tot maart is sowieso een periode waarin ik niet zo lekker ga qua depressiviteit, want ik ben nogal licht- en weersgevoelig. Ik dacht altijd dat ik een reïncarnatie van een kat was, gezien mijn vermogen om met ze te communiceren. En mijn luiheid, maar dat terzijde. Maar misschien moet ik dat herzien. Ik denk toch dat ik ooit een beer ben geweest. Winterslaap!
En toen was er licht…
Om nog enigszins uit de misère te komen hebben we belachelijk vroeg het hele huis en terrein volgehangen met kerstlampjes. Licht in de duisternis, het helpt – een beetje.
En voordat duisternisminnende natuurtypes weer brullende op hun toetsenbord duiken om me de huid vol te schelden (want dat is hoe we tegenwoordig kennelijk met elkaar omgaan), hold your horses: er zitten timers op, dus vanaf middernacht zijn ze uit…