Je gelooft het misschien niet als je me kent, maar ik heb in een zeer ver verleden een IT opleiding gevolgd. Hoe vreemd is het dan toch, dat ik voor het installeren van apparatuur vooraf al in de vlekken schiet. Mijn onvermogen tot het hanteren van een gebruiksaanwijzing of handleiding heeft er misschien mee te maken. Zoiets is meestal geschreven door mensen die er verstand van hebben. Meestal, zeg ik er speciaal bij, want soms tref je een letterlijk vertaalde Chinese tekst. Of iemand die zijn tech-nerd heeft opgedragen zelf de instructies te maken, omdat die toch al zo lekker veel van het systeem weet.
Internet is lopend bij te houden
Als er bij apparatuur staat dat die eenvoudig zelf is te installeren, is dat vaak ook zo. Mits je dus die handleiding van A tot Z leest. En opvolgt. Maar omdat ik het eigenlijk zeer vervelend werk vind – apparatuur is voor mij net als een auto: het moet het gewoon dóen- ben ik bij de eerste alinea mijn concentratie al kwijt. Hoe ik het ook probeer, mijn ogen skippen de helft en gaan door met paragraaf 3, gevolgd door 7, terug naar 2 enzovoorts. Hoe dikker het instructieboek, hoe meer de moed mij in de schoenen zakt. Dat gebeurde dus deze week, omdat KPN een enorme doos afleverde met een 4G internetversneller en interactieve TV. Beide zijn op zich niet echt nodig. Ja, we zitten in the middle of nowhere aan het eind van een oude kabel, met internet dat je lopend kunt bijhouden. Maar voor het verzenden en bekijken van teksten is niet zoveel snelheid nodig, dus we redden ons best. TV ging tot nog toe prima met digitenne. Beter dan voorheen met een schotel, waardoor we met de hier altijd waaiende wind vaak naar blokjes zaten te kijken. Toch liet ik me overhalen door een andere drijfveer: de prijs. Gek genoeg wordt het abonnement met al die toeters en bellen erbij goedkoper. Ik heb nog drie keer gevraagd wat het addertje onder het gras was. Maar volgens de aardige Marga van de klantendienst was dat er echt eerlijk oprecht niet. We zullen het zien. Het kan nog terug, heb ik zwart op wit.
Is het vooruitgang?
Ook in de paardenwereld duikt steeds meer apparatuur op. Meters om je teugeldruk te registreren, sensors voor de paslengte, drukmatten voor onder het zadel tot steeds meer high tech diagnostische machines in klinieken. Prachtig natuurlijk. Ontwikkeling moet je niet willen tegenhouden. Mensen zijn vaak bang voor verandering, maar je kunt er ook anders naar kijken. Als de geest eenmaal uit de fles is, krijg je die niet zomaar weer teruggestopt. Wat we technisch of medisch kunnen, gaan we ook doen. Dus omarm het liever en kijk hoe je er verstandig gebruik van kunt maken. Als het daadwerkelijk vooruitgang is, is het een blijvertje. Anders verdwijnt het vanzelf weer.
Wiskundig kreupel
Dat verstandig gebruik is het belangrijkste punt van discussie. Ik heb ooit een interessant gesprek gehad met Dr. René van Weeren van de Universiteit van Utrecht. Apparatuur om de regelmaat van een paard te meten, kan betekenen dat een leek op basis daarvan oordelen gaat vellen. Maar paarden die zuiver wiskundig niet helemaal regelmatig bewegen van ‘kreupelheid’ betichten, is te kort door de bocht. Toch bestaat dat risico, als dergelijke apparatuur steeds beschikbaarder wordt. Iets om over na te denken. Al zal hij van mij weinig te vrezen hebben, want ik krijg dat toch nooit geïnstalleerd.
Nog een ander nadenkertje voor komende week. Wat vinden we van dat nieuwe initiatief van de oud-directeur van de KNHS Rens Plandsoen?