Het is tussen de middag en ik lig met een hond en een kat in een hangmat onder een boom. Hond 2 ligt eronder in een badje. Dit in het kader van het nationaal hitteplan, dat mij tevens heeft voorgeschreven om dunne kleding te dragen. Dus mijn ski-jack heb ik braaf uitgetrokken…
Ik heb de laatste dagen weinig uitgevoerd. Zelfs hier ging het kwik over de 30. Dus om 7 uur te paard voor een aangename bos- of strandrit, afhankelijk van het tij. Ik wil jullie niet jaloers maken, maar het was fabelachtig en idyllisch op het strand, te paard in de zee in een T-shirtje. Trainen? Ja, conditie. Maar niet in de bak. Hoewel die vanaf vijf uur in de schaduw ligt, is het mij te stoffig. Beregenen mogen wij hier niet, met onze steeds schaarser wordende zoetwatervoorraad. Dus het is één grote stofboel. Daar doe ik mezelf en mijn paarden echt geen plezier mee. Trainen kun je ook prima in het bos, al moet ik toegeven dat met mijn natuurlijke gedragsvoorkeur hoog I (jongens, doe nou eens zo’n Q4 profiel, echt, er gaat een wereld voor je open) we vooral lol hebben, en we verder de kantjes er behoorlijk aflopen. Komt wel weer.
Martelwerk op kantoor
De paarden staan overdag gewoon in de wei. Tot drie uur is daar geen schaduw. Daarmee overtreed ik het hitteprotocol. Maar als de zon eenmaal achter de boomsingel draait en ze dus uit de zon kunnen, staan ze…jawel…in de zon. Ik zorg voor veel vers water en ondanks de hitte is er hier nog een windje. Ze maken er een sport van om de vliegenmaskers zo snel mogelijk af te doen.
In mijn kantoor is het tot een uur of 12 uit te houden, daarna begint het op martelwerk te lijken. Dus dat boek verschijnt iets later, sorry. Lessen geef ik heel vroeg, tot uiterlijk 11 uur. Ik hang (letterlijk) daarna noodgedwongen de toerist uit en haal dit wel weer in als de regen troosteloos tegen de ramen klettert en iedereen daar weer over zeurt. Want gezeurd wordt er. Is het eindelijk zuid Frankrijk, is het weer niet goed. Meestal vinden toeristen het leuk om paarden te zien, nu krijg ik gemopper variërend van stinkbeesten tot dierenmishandeling. Eén keer van een man die met een brandende sigaret in zijn mond door gortdroog duingebied liep. Tja. Kom ik terug om mest op een ongelukkige plek op te ruimen, krijg ik dáár zelfs nog opmerkingen dat ik het metéén had moeten doen… Sorry jongens, weer opstijgen op zo’n olifant redt dit ouwe lijf niet zonder krukje. Bovendien heb ik geen schep op mijn rug. Ik kom keurig terug, wees daar blij mee. Maar nee, nog niet goed. Als het kwik stijgt, wordt het lontje korter.
Verplicht in een hangmat
Wedstrijden, jureren, allemaal afgelast. Wat ik daarvan vind? Helemaal prima. Voor je het weet is het voorbij en kunnen we ons allemaal weer wezenloos rijden en starten. Manegeles, NK? Niet doen. Het is niet belangrijk, niet echt, echt niet. Een paard kiest er nu niet voor om in een bloedhete trailer te staan of een warm zadel op te hebben. Tenzij je alles verplaatst naar de nacht, stel ik voor om nog een regel in dat hitteplan op te nemen: tussen 12 en 19 uur verplicht allemaal in een hangmat in de schaduw! Onthaasten! Dit is je kans om het niet alleen te zeggen, maar echt eens te doen.
We zijn toch niet knettergek?
Nog even over die hitteplannen en protocollen. Leuk hoor, maar ik vraag me altijd af wie dat bedenkt en opschrijft. En hoe die vergaderingen dan gaan. “Okay Jan, drinken is belangrijk. We zetten erin dat ze voldoende moeten drinken.” “Maar Trudy, wat versta jij onder voldoende?” “Eh ja, goed punt. Twee liter voor een mens en veertig liter voor een paard…?” “Nou, dat is misschien iets te dwingend. Weet je wat? We laten er gewoon ‘voldoende’ in staan, dan zoeken ze zelf maar uit hoeveel dat is…” Alsof we allemaal knettergek zijn. Heb je wel eens geprobeerd een paard verplicht te laten drinken? Je paard moet ALTIJD de beschikking hebben over onbeperkt vers drinkwater. En als je zelf dorst hebt, ga je echt wel aan een kraan hangen. Dit soort raadgevingen zijn in mijn ogen volkomen nutteloos. Als je echt iets wilt doen aan het welzijn tijdens de hitte, moet je duidelijk zijn. Wat versta je onder ‘hitte’? Is dat de temperatuur of de zonneschijn? En wat is dan een meetbare grens die je niet over mag? Wat gebeurt er dan met een paard, wat zijn de waarschuwingssignalen dat hij aan zijn kookpunt zit? Is dat voor alle paarden gelijk? Wat kan je eraan doen? Want op sommige stallen is er weliswaar schaduw, maar staan ze ook zwetend in de box. Is dat beter of net zo erg als in de wei? Een zeil spannen voor schaduw, is dat een goede optie? Hoe doe je dat en waar moet je om denken? Als het aan de waai gaat of al schurend gaan er tentstokken om, zijn dat levensgevaarlijke pennen in je land…
Vers water is logisch, maar wijs iedereen op het gevaar van algengroei en botulisme, dus pas op met slootwater en maak bakken minstens één keer per dag schoon. De één vindt een bosritje genoeg op een warme dag, de ander denkt dat een dressuurproef van vijf minuten best kan, daarbij het inrijden en -nog veel erger- de warme trailerrit vergetend, vanuit de auto met airco. Jongens, het is Nederland. Dit is zo weer voorbij.
Terwijl ik de laatste hand leg aan dit stukje tikken de eerste druppels tegen het raam…