Nee, je hallucineert niet. Ik ben inderdaad gespot op een fiets. En dan niet mijn laatste exemplaar, die nog dateert van mijn middelbare school tijd en die ik zonder op slot te zetten veilig kan achterlaten, want niemand wil ‘m stelen. Dat is nu wel anders, want sinds deze week is het officieel. We zijn toegetreden tot het Henk en Nel tijdperk.
We zijn overstag gegaan na een fietstochtje tijdens onze korte Friesland vakantie in juni. We huurden daar twee elektrische fietsen en reden ongetraind en probleemloos 60 kilometer. Zonder pijn in mijn lijf. En ik vond het nog leuk ook. Dat is bijzonder, want sinds een vervelend ongeluk in mijn tienerjaren associeerde ik een fiets met de hometrainer die ik voor revalidatie van Nederland naar Marokko en terug heb gefietst, om alle littekens in mijn been op te rekken. En dat deed met iedere omwenteling van de trappers gemeen zeer. Dus je kunt je voorstellen wat voor relatie ik met een fiets had. Dat gezegd hebbende weet ik nog wel dat de chirurg woest op me was, omdat ik niet op die hometrainer te meppen was, maar wel met de hechtingen van de lastige hersteloperatie er nog in op een paard was geklommen.
Naar buiten na boxrust
Door corona min of meer tot huis, of althans de nabije omgeving veroordeeld, spatte partner inmiddels bijna uit zijn vel. Geen avontuurlijke verre motorreizen, hij werd steeds ongeduriger. Als een paard op boxrust, waarmee je dan aan de hand moet wandelen. Het verbijstert me altijd dat dat zo makkelijk wordt gezegd door dierenartsen. Hebben ze het zelf wel eens geprobeerd?
Wat kon dan wel, qua beweging buiten de deur? Ik bedoel hier partner mee, niet de paarden. Die geef ik sowieso nooit boxrust. Ze staan het meest kalm gewoon in de wei. Ik heb partner daar ook wel neergezet, met een maaier in zijn handen. Was toch niet helemaal de oplossing (al knapte de omgeving wel lekker op). Bij het verzinnen van oplossingen moet ik altijd in acht nemen dat we oppas nodig hebben voor de beestenboel als we weg willen. Wat echt niet meevalt, gezien het diverse gehalte aan pluimage. En ik ben heel zuinig op mijn ‘kinderen’, dus die draag ik ook niet zomaar over. Dagtochten kan wel. Dus zo dook het woord ‘fiets’ steeds vaker op in zijn vocabulaire.
Dezelfde regenjassen…
Ik bleef aanvankelijk halsstarrig weigeren. Helemaal toen ik hoorde wat ze kosten. Daarvoor rijd je ook in een Fiat 500. Maar ja, die hebben we al. Hij hakte de knoop door. Hij wilde een fiets. Schoorvoetend ging ik overstag. Maar de wereld waar je dan in belandt is erger dan paardenhandel… voormotor, achtermotor, middenmoter…geen idee. Vraag me iets ingewikkelds over een paard en ik lepel het op. Maar wacht, ik had toch 60 km probleemloos gefietst? Dan was dat dus de oplossing. Ik die verhuurder in Lemmer gebeld en… die fiets staat hier nu dus, met zijn iets grotere tweelingbroer. Die door partner helemaal vanaf daar naar hier is gefietst in de regen, met een koppigheid die hem in zijn vorige leven door de meest zware opgaven heeft gesleept. Respect! Hoewel mijn opmerking vanmorgen of ik zo’n ringvormig kussentje moest regelen weer niet zo stemmingverhogend werkte.
Maar kijk uit de komende tijd, want Henk en Nel gaan op tournee. Alleen nog effe een mandje regelen voor achterop, dan kan Dot gezellig mee. Ik zag ook al ergens van die leuke dezelfde regenjassen… houd me tegen!
Les 1 na het eerste tochtje: je moet een zonnebril opzetten. Anders word je gek van alle vliegjes.
Les 2: er is nogal wat veranderd in de fietsetiquette, sinds ik op de lagere school verkeersexamen deed. Zo ben ik kennelijk de enige die een hand uitsteekt bij afslaan. Niet gebruikelijk meer, wat me op een bijna aanvaring kwam te staan, ware het niet dat ik ook mooie nieuwe remmen heb. Verder wordt er door de grijze golf stug naast elkaar doorgefietst op tour tempo, terwijl ik net in turbostand wilde proberen hoe snel ik van huis naar de supermarkt kan (15 minuten). Bellen helpt niet en vriendelijk vragen of je mag passeren levert gesnauw op. Of zouden die een zere kont hebben van al dat gefiets?
Les 3: Fietsen helpt om je hoofd leeg te maken als je de pest in hebt. De vele bezwaren tegen de paramotoren zijn namelijk door de gemeente van tafel geveegd. Ik houd mijn hart vast voor de paarden en hoop in ieder geval dat we een seintje krijgen, zodat het hele spul niet aan de ruttel gaat als we net een dagje fietsen zijn.
Je moet ingelogd zijn om een reactie te plaatsen.