Groen licht voor nieuw zadel

Hoewel we het groene licht hadden gekregen van de dierenarts om weer op te bouwen, bleef ik een lichte twijfel houden over DD. Die werd bevestigd door de clubinstructeur en mijn osteopate, die -gelukkig toeval- net op Texel was en even de manege binnen liep toen ik daar aan het rijden was.

Het zag er nog net niet helemaal perfect uit. Niet kreupel, maar ook niet compleet vloeiend in zijn beweging. Terwijl hij normaal juist uitblinkt in regelmaat. En hij was ook niet braaf de laatste tijd. Zo ken ik hem eigenlijk niet, dat je je af en toe moet vasthouden voor ‘dear life’. Al was zijn been medisch weer helemaal okay, hij was zo stijf als een plank aan de linkerkant. Compensatiespanning? Op een vakkundige greep van de osteopate steeg hij bijna op. Ze maakte hem los en een week later herhaalde mijn stalgenote, die een zeer vakkundig masseur is, dat nog eens. Dat maakte een wereld van verschil. Maar er bleef iets knagen bij mij.

Luister naar je paard

Al langere tijd heb ik mijn twijfels over mijn zadel. Het is al tig keer bekeken door deskundigen en het ligt volgens iedereen die er verstand van heeft voortreffelijk. Kan niet beter. Zeggen ze allemaal. Maar toch… iedere keer als ik ermee aan kom, heb ik een boos paard. Dat ging tot nu toe altijd over, als ik er eenmaal op zat. Maar de laatste tijd is hij de eerste rondjes ook niet blij. En dat is dan helaas nog voor ik heb aangesingeld, dus soms best tricky.
Ik heb het al een paar keer besproken met mijn zadelpasser. We hebben twee andere singels geprobeerd. Het scheelde iets. Ik besprak mijn twijfels met stalgenoot/masseur. Die zei zeer terecht dat ik de eerste ben om iedereen erop te wijzen dat je moet luisteren naar je paard. En wat doe ik zelf…?

Als blikken konden doden…

Ze had natuurlijk helemaal gelijk. Er is geen paard dat zo duidelijk is als DD. Echt, je kunt met hem een tweede kamer debat op niveau voeren. Mondeling, want hij praat bij alles terug als een Siamese kat. Maar ook door zijn blik. Je hoeft er bij hem niet naar te raden wat er in zijn hoofd omgaat. Je bent echt een sufferd als je dat niet begrijpt.
Ik heb al eens eerder aangegeven hoe ik denk over zadels passen. Ik haat het. Je moet in een paar minuten voelen wat goed is. Dat is bij mij eigenlijk nooit meteen van ‘goh, wat zit dat fijn’. Ik weet dat het me de eerste tijd pijn in mijn lijf gaat bezorgen, omdat alles eraan moet wennen. En het gaat om veel geld. Nou heb ik het zeer getroffen met mijn zadelpasser, die niet is gebonden aan een merk en als het echt niet werkt blijft meezoeken naar oplossingen. Om kort te gaan, ik heb haar een bericht gestuurd met lood in mijn schoenen. Ze reageerde meteen. Aangezien mijn huidige zadel gewoon echt goed past en het toch niet is wat hij fijn vindt, dacht ze dat we naar iets onconventioneels moeten zoeken. En ze had wel wat ideeën…

Een nieuw concept

Op een ochtend waarop de rest van NL wit was, maar hier gelukkig niets lag, kwam er een lading zadels uit een busje. Daar gingen we weer. Ik zal jullie alle details besparen. Maar ik kan wel melden dat DD zijn woordje meesprak. Ikzelf zat wonder boven wonder meteen heerlijk op de Fairfax. Maar meneer was duidelijk: NEE.
Ik ben zelf nooit zo’n vooroploper bij nieuwe concepten. Laat de rest van de wereld dat eerst maar eens uitproberen of het op de langere termijn echt goed is. Maar ik heb kennelijk een vooruitstrevend paard. Want bij het totaal nieuwe ontwerp van het flexizadel Baloun gingen de oortjes erop en liep hij ineens niet meer als een bronstige haas op vrijersvoeten. Het eerste type zat mij echt helemaal niet. Het tweede, iets diepere was al wat beter te verteren, maar het paszadel was me helaas wel te groot. Ik heb ook nog de lastige combinatie van weinig kont en lange benen.
Hoe ik me voelde maakte de bonte reus niet zo uit. Hij koos. Ik luisterde. Dus er is eentje op de goede maat besteld. Nog een slagje meer op mijn lichaam aangepast, verzekert de zadelpasser. We gaan het afwachten. Nog zes weken in de zenuwen. Alle tijd om een tweede hypotheek af te sluiten…

Vandaag op het mooie Texel de eerste passessie met Baloun Flexisaddles gedaan. Met in de hoofdrol een heel groot knap paard met een enorme duidelijke eigen mening over wat hij wel en niet fijn vindt. 
Het zadelconcept van Baloun is met vlag en wimpel geslaagd met een blij, fijn bewegend en minder ondeugend paard als resultaat.
Dank Tessa voor je feedback en je open mind om dit te proberen. We gaan een mooi zadel voor je laten maken!