Goed, ik had dus even een gezicht als een boksbal. Wat doe ik in zo’n geval? Ik grijp naar de EHBO doos van de paarden. Daarin zit standaard een fles traumeel-gel. Geweldig spul voor kneuzingen, pijnlijke spieren en pezen. Ik wou dat ik er aandelen in had.
Je moet nooit proberen om een volle kruiwagen met je gezicht weg te koppen, als je uitglijdt op de plank van de mesthoop. Nadat ik eerst een half uur onder de kouwe kraan had gehangen, voor zover dat mogelijk was met neus, bovenlip, kin én pink, namen we de schade op. Het zag er niet best uit. Ik snap echt niets van die vrouwen die hun lippen laten opspuiten. Die van mij was net zo dik en dat voelde heel vervelend. Partner was bezorgd en voorspelde me dat het de dag erna waarschijnlijk helaas nog erger zou zijn. Maar hij had geen rekening gehouden met onze wondergel uit de paardenapotheek. Het vormt een laagje, dus het werkt ook nog als een soort vloeibare, doorzichtige pleister. Daar word je niet fraaier van, maar dat was ik van het incident toch al niet geworden, dus dat kon er nog wel bij. Het lastige was dat ik niet kon lachen. Ja, zonder bovenlip, maar ga dat maar eens proberen.
Heilzaam
Omdat mijn nek eveneens een aardige opdoffer had gekregen, werd het een onrustige nacht. Bij iedere draai werd ik wakker. ’s Ochtends onder de douche waste ik voorzichtig de laag gel en bloedkorsten van mijn gezicht en…het zag er verbijsterend beter uit. Het was nog niet weg, maar de zwelling was enorm afgenomen. Nog één dagje en je zag er niets meer van. Alleen die pink gaat iets langer duren. Maar ja, waar heb je die nou voor nodig? Een appel of een aardappel schillen gaat wat onhandig, maar dat is geen halszaak. Eten we rijst en pasta, voor mij bepaald geen straf. Mijn nek knapte aanmerkelijk op van het rijden van twee paarden. Grappig hoe je lichaam is gewend aan bepaalde bewegingen en die zelfs als heilzaam ervaart.
Medisch verantwoord
Ik heb wel vaker wonderbaarlijk snelle genezing van blessures veroorzaakt met een paardenmiddeltje. Het zal wel niet helemaal medisch verantwoord zijn, maar coolinggel voor pezen werkt ook op die van mij. Er is een tijd geweest dat ik niet beter wist en bandages bij paarden gebruikte. Er liggen nog wat oude exemplaren, die uitstekend dienst doen op menselijke ledematen. Ze liggen trouwens in de stal voor het geval we ooit een wond moeten verbinden, laten we meteen afkloppen dat dat nooit nodig is. Er zijn daarnaast natuurlijk de allround middelen als betadinescrub en honingzalf, die bij ons heen en weer gaan tussen stal en huis, net waar ze nodig zijn. Dat geldt trouwens ook voor de vetwrap, het plakverband dat heel goed werkt als ik weer eens een gebroken of opengesneden vinger heb. Ik vraag me trouwens af, is dat kneuzen en breken van vingers typisch mijn onhandigheid? Of is dat een bij jullie eveneens regelmatig voorkomend probleem?
Weemoed
Het was verder weer een vreemde week. Dodenherdenking werd een sobere, maar stijlvolle plechtigheid wegens de activiteiten van partner in het 4-5 mei comité in klein verband op de begraafplaatsen, waar de bijzondere Texelse oorlogsgeschiedenis tastbaar is. Het doet me ieder jaar weer wat. Ik weet daarnaast van nabij hoeveel werk er in het plannen van het grootse bevrijdingsfestival is gegaan. Het was er dinsdag een perfecte dag voor geweest, dus de weemoed vierde hoogtij. Als het volgend jaar al kan, is dat toch niet helemaal hetzelfde. Het woord ‘vrijheid’ staat in een ander perspectief. Bij veiligheid dachten we eerst vooral aan geweld, maar daar is nu iets bij gekomen. Ik onderga het berustend, want je kan weinig anders. Maar soms overvalt me het gebrek aan contact met jullie in levende lijve en voel ik me verdrietig. Ik was zo graag het land in getrokken om mijn boek te promoten en met jullie te praten. Wat altijd helpt is op een paard gaan zitten. Dus dat ga ik nu ook gauw doen.