Eigenlijk is het heel gek wat wij doen. We beoordelen in de dressuur twee wedstrijden in één. Ben je nou aan het zoeken naar de mooiste uitvoering van het gevraagde of naar degene die het beste kan rijden…
Het klinkt misschien als hetzelfde, maar dat is het absoluut niet. En dat dat verwarring geeft, kun je wekelijks zien in de uitslagen. Zo heb ik bijvoorbeeld leerlingen met paarden van zeer divers pluimage. Mij maakt het niet uit, als het maar vier benen heeft en zuiver loopt. Fjorden, Friezen, Haflingers, tuigers, bijzondere kruisingen of talentvolle KWPN’ers die van nature hun benen in hun nek leggen…het zijn allemaal in de basis dezelfde dieren. Ik kijk wat we kunnen doen om het paard zo comfortabel mogelijk te krijgen, zodat hij soepeler, makkelijker en dus nog mooier gaat bewegen. Bij dat proces hoort dat ruiter en paard elkaar beter leren te begrijpen, aansturing met de lichtst mogelijke aanwijzingen. En natuurlijk mijn stokpaardje: een correcte, meegaande houding, waardoor je voor een paard makkelijk te dragen bent.
Een slecht gereden langpootmug
Ik heb er combinaties bij die echt geweldige dingen laten zien met hun niet-wapperbeen-paard. Zeer correct uitgevoerde oefeningen, met onzichtbare hulpen. Toch gebeurt het regelmatig dat ze het in de ring afleggen tegen een veel slordiger gereden langpootmug, met iemand erop die de helft van de tijd achterover hangt en het paard met een veel te eng nekje rondstuurt. Ligt dat altijd aan de jury? Ik houd er niet van om op mijn collega’s af te geven. Er zijn echter bijzondere exemplaren bij, weet ik helaas uit ervaring. Ga maar eens met een bonte (weliswaar dressuurgefokt) Z of hoger rijden.
Sommigen kiezen bijzondere partners…
Maar het is soms echt lastig. Ik had onlangs ook zo’n dilemma. Hoe zeg ik het diplomatiek: het paard dat mijn ring in kwam had niet het meest ideale model voor dressuur. Een lang lijf, plat kruis, korte pootjes, een nek die vanuit de boeg recht omhoog ging. Het karakter leek me ook niet erg meewerkend. Het was een heethoofd, dat iedere vraag om controle beantwoordde met hectisch gekrabbel. Waarom dan toch doorgaan met zo’n paard, vraag je je af. Het was Z, dus niet de eerste wedstrijd van deze combinatie. Tja, ik zie soms vrouwen met een man lopen waarvan ik me ook afvraag: waarom, waarom… Zien ze iets dat ik niet zie? Liefde maakt blind. En in sommige gevallen ook oliedom, maar dat terzijde.
Beoordelen wat je ziet
Goed, model berggeit maal ezel, met het karakter van een op ontploffen staande kernbom. Je hebt het beeld voor ogen. Daar zat een amazone op die de perfectie qua rijkunst in mijn ogen dicht benaderde. Ze bleef doodkalm, zat soepel maar prachtig, gaf subtiele aanwijzingen en bleef met engelachtige liefde haar paard door de proef loodsen. Maar hij had van moeder natuur weinig meegekregen. En door zijn aard, ging het ook nog hier en daar mis. Nou kan je zeggen dat er dus op haar rijkunst iets viel af te dingen, anders was het wel beter gegaan. Ik bestrijd dat. Wat zij liet zien met dit niet handige, moeilijke paard, was vele malen knapper dan de Glamoureverdaledesperado-knallers die daarna kwamen en die qua aanleg geboren lijken met een Z proef in hun hoofd geprogrammeerd. Maar dat kon ik dus niet in de punten kwijt, want een fout is een fout en je moet beoordelen wat je ziet. Het is al wat beter geworden nu de verzamelcijfers onderaan het protocol zijn samengevoegd. Anders komt zo’n bloedmooie, maar soms bijster slecht gereden topbeweger nog hoger uit.
Het gaat om de liefde
Ik stapte even uit de auto om een compliment te maken voor de keurige rijwijze. Ik zag de verliefde blikken toen ze over haar paard sprak. Dat is mooi, want daar zou paardrijden om moeten gaan. Je wint er alleen niet mee op zo’n moment. Als dat je niet uitmaakt, is het prima. Ik ben alleen bang dat zo iemand toch iets van desillusie voelt, als de uitslag wordt bekendgemaakt. Het is gemakkelijker om van een 8 een 9 te maken. Maar het is knapper om die 5 naar een 6je te loodsen… Kun je die extra energie en teleurstelling keer op keer opbrengen? Ik hoop dan altijd maar dat even zo’n praatje maken daarbij helpt. In de wedstrijd ‘wie kan er het beste rijden’ had ze bij mij met glans eerste gestaan.