Ik deel mijn kantoor momenteel met een stervende kip. Mijn trouwe Lotje, die me altijd overal achterna hobbelde en liefst binnen woonde, zakte van de week ineens door haar poten. Ze is 12 jaar, wat in de kippenwereld een hele leeftijd schijnt te zijn. Ondanks liefdevolle bijvoeding, geeft ze de moed op. Dus mag ze haar laatste adem warm en droog op een kleedje in mijn kantoor bij de kachel uitblazen. 
Lotje is niet de eerste kip die dit voorrecht heeft. Ik heb ooit een donkergrijze Brahma gehad die Juliëtte heette. En natuurlijk onze prachtige haan Donald. Die woonden ook half binnen en waren echte schootzitters. Ik heb menig paardenverhaal getypt met een kip tussen mijn buik en toetsenbord. Met een Jack Russel op een stoel naast me en een labrador aan mijn voeten. Als er een dierenhemel bestaat, ben ik daar vast welkom.
We hebben nog een paar kipjes over. Ook oud. Een stuk of vijf op stal is wel handig, want het scheelt ’s zomers aanmerkelijk in het aantal vliegen. Meer willen we er niet, want ze zijn niet bepaald zindelijk. Dit is net te doen. In een vorige storm is ons kippenhok gesneuveld. We hebben plannen voor het bouwen van een nieuwe (oproep: bouwtekening gezocht) en daarna gaan we weer op zoek naar twee jonge Brahma’s. Want die zijn toch het leukst.
Ik ben niet kieskeurig
Het zijn drukke tijden qua jureren. Ik doe dat nog altijd vol overgave. Hoewel ik me soms, als ik in een weekend ijselijk vroeg door rotweer begeef, afvraag of deelnemers beseffen dat ook een jury er best veel voor over heeft om een wedstrijd bij te wonen. Ik ben niet kieskeurig. Als ik tijd heb ga ik ongeacht waarheen. Maar de verschillen zijn wel groot. Soms kom je bij een gelikte accommodatie, waar een keurige ruimte is ingericht, met een schoon raam en een goed uitzicht op de rijbaan. Ik zit echter ook wel eens in een wiebelig hokje naast een loeiend elektrisch kacheltje dat opbokst tegen de wind die door alle kieren giert, terwijl ik door gekrast plexiglas in een donkere bak tuur. Maar ook daar hebben ruiters hun best gedaan om hun paard mooi te poetsen en goed voorbereid aan de start te komen.
Tijd voor een frisse blik
Als het een wedstrijd is bij een pensionstal, krijg ik vaak veel -of soms zelfs alleen maar- ruiters van die locatie. Dat hoeft niet negatief te zijn. Maar het komt voor dat ik dezelfde dingen bij meerdere deelnemers terugzie. Dat zou pleiten voor een frisse blik: een paar gastlessen, af en toe een clinic of misschien zelf eens ergens anders gaan starten en daar goed om je heen kijken. Als instructeur heb ik het zelf echt nodig om mijn licht soms elders op te steken en daardoor lekker opgefrist voorzien van nieuwe input aan de slag te gaan. Nou heb ik makkelijk praten, want door mijn werk zit ik nogal eens ergens. Dat kan je echter ook bewust opzoeken. Of eens wat boeken lezen. Een voorbeeld van zo’n vermijdbare fout, waar instructie echt wel eens op mag wijzen? Halve grote volte naar X en dan de andere kant op. Het is een VOLTE, dus je hoort NIET de hoefslag te volgen in de hoek. Ik weet het, het klinkt als muggenzifterij. Maar het toont wel aan of je je er enigszins in hebt verdiept en het hebt begrepen.
Lichtheid uit pijn in de mond…?
Niet alles wat van ver komt is lekker. Ik hoorde onlangs van een clinicgever, die bij aanvang alle ruiters in stilstand het hoofd van hun paard naar beneden in de krul liet trekken. De argumentatie daarvoor is me ontgaan, maar de schrik slaat me altijd om het hart als ik zoiets hoor. Op welke cursus hebben ze dat geleerd? Er zijn altijd weer mensen die zoiets kritiekloos doen en niet beseffen dat het lichte gevoel een reactie is op de pijn die dat doet, waardoor een paard het bit niet meer wil aannemen. Het heeft niets te maken met van achteren naar voren rijden, het correct over de rug naar de hand toe laten lopen. Lichtheid moet voortkomen uit een ondertredend achterbeen, niet uit pijn in de mond. Nieuwe inzichten is tot daar aan toe, maar blijf wel nadenken. Als je twijfelt, is er genoeg uitleg te vinden. Nog even wachten en dan komt mijn nieuwe boek uit. Daarin vertel ik heel eerlijk over alle fouten die ik heb gemaakt, zodat jij die kunt vermijden.
Oh en de poezenoorlog is bijgelegd, ze houden weer van elkaar…
Je moet ingelogd zijn om een reactie te plaatsen.