Conditietraining in de modder

Hoe bouw je je door de griep grondig uitgeroeide conditie weer geleidelijk op? Door de 18 jaar oude kastanjehouten palen van je bak en weiland te vervangen… Oftewel, ik zit een weekje in het grondwerk. Echt heel fijn, als je net het uithoudingsvermogen van een zitzak hebt.

Als je een eigen stal hebt, hoort daar onderhoud bij. Niet helemaal mijn hobby, maar er stort links en rechts wel eens iets in. Paarden zijn niet bepaald Lees meer

Dikke tranen

Terwijl ik dit zit te schrijven, biggelt er een dikke traan over mijn wang. En tegelijkertijd vind ik dat ik me niet zo moet aanstellen, want er zijn echt veel ergere dingen op de wereld. Ik ben verdrietig omdat mijn grote bonte reus weer kreupel is.

We waren net weer zo lekker bezig. Maar vorige week, tijdens een buitenrit, trapte hij zijn ijzer eraf. Opnieuw linksvoor. Ik heb het niet eens gemerkt. Lees meer

Paarden schreeuwen met hun ogen

Terwijl ik dood lag te gaan van ellende, zag ik uit een ooghoek een filmpje op het journaal voorbij komen over een campagne tegen het alleen in een weitje laten staan van paarden en pony’s. Het duurde tot nu ongeveer, voor het tot mijn half hallucinerende brein doordrong dat we daarmee als paardenwereld zelfs het journaal hadden gehaald. Is dat goed? Tja.

Het is een feit dat sociaal contact tussen soortgenoten voor paarden een eerste levensbehoefte is. Daar is nou wel genoeg over onderzocht, gezegd en Lees meer

Mannengriep en vrouwengriep

Ik moet even iets rechtzetten. Vorige week maakte ik een plagerige opmerking over mannengriep. Twee dagen laten sloeg die om in vrouwengriep… Ik neem alles terug wat ik heb gezegd. Ik wist niet dat je lijf op zoveel plekken zo zeer kon doen. Als ik een paard was geweest had je me uit barmhartigheid afgemaakt.

Ook ik heb wel eens ‘griepje’ geroepen als ik een beetje verkouden was. Nou, dat doe ik dus nooit meer. Echte griep is andere thee. Ik kon zaterdag Lees meer

Groen licht voor nieuw zadel

Hoewel we het groene licht hadden gekregen van de dierenarts om weer op te bouwen, bleef ik een lichte twijfel houden over DD. Die werd bevestigd door de clubinstructeur en mijn osteopate, die -gelukkig toeval- net op Texel was en even de manege binnen liep toen ik daar aan het rijden was.

Het zag er nog net niet helemaal perfect uit. Niet kreupel, maar ook niet compleet vloeiend in zijn beweging. Terwijl hij normaal juist uitblinkt in Lees meer

Koppen dicht allemaal!

De vorige keer heb ik het gewaagd om iets te vinden van het KNHS seminar. Tjongejonge, dát heb ik geweten… De halve paardenwereld viel over me heen. Je moet vooral niks zeggen, anders word je gevierendeeld. Of op z’n minst in een hokje geplaatst.

Ik had geprobeerd er een genuanceerd verhaal van te maken en het bij mezelf te houden. Ik verwoordde mijn verwarring over de ‘mixed signals’ die Lees meer

Ik word een zure ouwe zeur

Alsof we naar Rembrandts keken, terwijl we thuis aan vingerverven doen. Meestal kom ik vol inspiratie terug van trainingsseminars en kan ik niet wachten om zelf te paard te klimmen of les te geven. Nu was ik volledig in verwarring en zelfs verdrietig.

Het was stil in de auto op de weg terug van Ermelo na het jaarlijkse KNHS seminar. Dat kan komen omdat het een lange dag was en we nogal vroeg op pad Lees meer

Nieuwe toeristenattractie: hengstengevechten

Het snotstadium is overgegaan in de hoestfase. En ik leef nog steeds. Wat kan betekenen dat ik de vorige keer een geweldig genuanceerde blog heb geschreven. Of dat geen hond het leest, dat is ook mogelijk. Verder brak er deze week enige commotie los nadat bekend werd dat er paarden uit de Oostvaardersplassen naar Texel komen.

Ik heb weer met stijgende verbazing de onzin gelezen die er op social media werd uitgekraamd. Mensen die niets van Texel weten en met veel kabaal in Lees meer

Paardenpoep en kapotte bermen

De vorige keer toen ik het over dit onderwerp had, werd ik met de dood bedreigd. Dus als er volgende week geen nieuwe blog is, weet je hoe het komt. Ik stond nietsvermoedend totaal een ander persoon te zijn op mijn stiletto’s en in een kokerrok (zo af en toe vermom ik mezelf) tijdens een nieuwjaarsbijeenkomst, tot ik werd aangesproken over…paardenpoep.

Niets weet de gemoederen zo in beweging te brengen als uitwerpselen, van welke aard dan ook. Apart is dat toch. Zo ook deze keer. Wij wonen in een buitengebied Lees meer

Ik zit op een snelkookpan

Het voelt alsof je op een snelkookpan zit, waarvan je het ventiel probeert dicht te houden. Dat is de beste omschrijving die ik momenteel kan geven van mijn bonte fluitketel. Echt, ik herken mijn eigen paard af en toe niet.

Ik mag alweer vijf minuten draven met hem. Dat leek aanvankelijk een fijne vooruitgang, omdat hij dan tenminste heel even stoom kon afblazen. Inmiddels Lees meer