Auteur archief: Tessa van Daalen

Restverschijnselen en ander geteut

Geplaatst op door
Dit weekend werd ik geplaagd door akelig herfstweer en een flinke migraine. Nog even geprobeerd om op een paard te zitten, maar na een kleine twintig minuten de bak uitgejaagd door een hoosbui die niet op leek te houden en mijn eigen hoofd, dat zich gedroeg als een filmpje, waarvan beeld en geluid niet synchroon lopen. Daar komt nog bij -ik wil dit bijna niet bekennnen- dat ik toch wat restverschijnselen heb van mijn valpartij.

Hoewel alles functioneert, heb ik behoorlijk pijn in mijn rug als ik te paard zit. Ik ben hard voor mezelf, dus ik ging aanvankelijk stug door met rijden. Lees meer

Dood aan de eenden

Geplaatst op door
Tja, het zat erin dat het een keer zou gebeuren. Paardrijden blijft een risico, al is dat in de meeste gevallen gecontroleerd. Maar het blijft een levend wezen van een bepaalde hoogte, met een eigen brein en de nodige vluchtinstincten. Ik had de eend in de sloot wel gezien, maar was er al een aantal keren langs gereden terwijl hij bleef zitten. Net toen ik er met een lang teugeltje langs stapte, besloot hij toch op te vliegen…

Ik kon me de laatste keer dat ik eraf was gevallen niet eens meer herinneren, zo lang is het geleden. Ik heb wel een paar ‘narrow escapes’ gehad, Lees meer

Zeggen wat je denkt

Geplaatst op door
Zeggen wat je denkt. Dat lijkt op het eerste gezicht positief. Flap het eruit. Lekker duidelijk. Het wordt met enthousiasme gedaan, vooral door toetsenbordridders. Want communiceren is tegenwoordig een een-tweetje met een beeldscherm, wel zo veilig. Zelfs telefoneren raakt al in de ban. Eng hoor, iemand die iets terugzegt.

Ieder onderwerp heeft meerdere kanten. Heb je je daarin verdiept, voordat je jouw hoofd op het wereldwijde web liet leeglopen? Of vind je dat dat niet Lees meer

Ik ben een domme doos

Geplaatst op door
September is altijd een drukke maand. Het SGW weekend, waar ik dressuur jureer en partner als starter zenuwachtige ruiters en paarden staat te kalmeren, het Horse Event, het Nederlands kampioenschap voor Friese paarden in Ermelo, waar ik ook met veel plezier jureer. Daarnaast natuurlijk mijn ‘guilty pleasure’: het jaarlijkse Efteling uitje. Maar dat alles viel in het niet bij de komst van…Toeter en Smurf.

SGW jureren vind ik echt geweldig. Eventers zijn namelijk niet van die zeikerds. Regen? Ze halen hun schouders op en gaan aan de slag. Geen geteut over Lees meer

Waar zijn de brave paarden?

Geplaatst op door
Waar zijn de brave paarden? De onverstoorbare types, waar je als beginnende ruiter of met slechts recreatie ambities veilig mee kunt rijden. Het is een verzuchting die regelmatig voorbij komt, met vaak een wijzende vinger richting fokkers. Die zouden teveel gaan voor de wapperbenen en bijbehorend karakter. Er komen hier een aantal zaken samen, naar mijn idee.

Zijn ze er niet? Dat vraag ik me af. Het probleem is alleen dat mensen die in dat spectrum zoeken, vaak ook vinden dat zo’n paard slechts weinig mag Lees meer

De natte droom van actievoerders

Geplaatst op door
Ik had net een genuanceerde blog klaar over het incident tijdens het EK springen in Rotterdam. Tot een puberaal brein in een opwelling besloot de natte droom van actievoerders met nare intenties waar te maken. Waarmee hij niet besefte dat hij de realistische en verstandige opmerkingen van zijn moeder in één klap onderuit haalde, door precies dát te doen waar zij tégen pleitte, namelijk zonder respect in emotie tekeer gaan. Begrijpelijk, maar ik denk dat het stoom uit de oren tot in de wijde omtrek te zien moet zijn geweest.

Geen podium geven. Zo reageerde Tineke Bartels op de streakers die de springpiste inrenden tijdens de rit van Marc Houtzager. Ze heeft natuurlijk gelijk. Lees meer

Wannabees als risicogroep

Geplaatst op door
Ik zat een artikel over de arrestatie van dat atletiektalent te lezen, die met een enorme hoeveelheid drugs is gepakt in Hongarije. Volgens het verhaal is hij een ‘wannabee’. Dat is geen nieuw ontdekte soort kangaroo, maar iemand die net onder de top hangt. Met incidentele uitschieters qua prestaties, zodat je er net aan kunt ruiken. Maar nog niet goed genoeg om echt door te breken. En dus toegelaten te worden tot kaders, trainingsprogramma’s of gesubsidieerde ondersteuning, waarbij de nodige professionele begeleiding zit.

De paardenwereld zit vol met wannabees. Limiterende factor ben je daarbij niet alleen zelf. Het paard speelt een grote rol. Er is geld nodig om hem Lees meer

Harder slaan

Geplaatst op door
Niet ongevraagd advies geven. Niet ongevraagd advies geven. Niet ongevraagd advies geven. .. Ik neem het me altijd voor en word er steeds beter in. Maar soms gaat het mis als ik iets zie waarvan mijn nekharen overeind gaan staan. Dat is bij sommige paardendingen al snel. Het wordt echter meestal niet op prijs gesteld.

Ben ik arrogant? Ik denk en hoop van niet. Maar meer dan veertig jaar ervaring in de paarden betekent niet automatisch dat mensen mijn mening willen Lees meer

Een rare gewoonte

Geplaatst op door
Terwijl ik het plastic laagje van een kaaskorst afpulk, zit ik na te denken over rare gewoontes. Zoals mijn voorliefde voor het eten van kaaskorsten. Ik heb er meer. Zo kijk ik altijd wat voor schoenen iemand aan heeft en trek ik eerst mijn linker rijlaars aan en dan pas de rechter. Is het bijgeloof of dwangmatig gedrag?

Gekke gewoontes, als je erop gaat letten zijn het er best veel. Ik ben nogal precies in het op dezelfde plek terugleggen van spullen. Als mijn partner Lees meer

Een mening hebben of geven?

Geplaatst op door
Wie boven het maaiveld uitsteekt, loopt een risico. Iets met hoge bomen en veel wind. Als je dat in Nederland doet, moet je wel een hele dikke huid hebben, want iedereen heeft een mening over je en uit dat ook. Hoe genuanceerd je ook probeert te zijn en zelfs als je met de nodige daden je punt hebt bewezen. Enige tijd geleden was Anky weer eens aan de beurt.

Ik geloof niet dat er mensen in de Nederlandse paardenwereld zijn die geen mening hebben over Anky. Die loopt sterk uiteen. Ze is, los van al haar andere Lees meer