No food no horse…

‘Zo, die ziet er wel heel best uit.’ Onze hoefsmid klopt mijn inmiddels 21-jarige Socrates op zijn hals. Die heeft inderdaad een gezellig buikje. Eigenlijk een beetje té, wat op zich ook niet helemaal goed is. Maar ik zie het op deze leeftijd liever dan ingevallen flanken. Ook de andere paarden glimmen en glanzen. Gezondheid van binnen uit, noem ik dat altijd.

Ik krijg vaak de vraag wat ik onze paarden voer. Want (ik klop dit meteen af) we hebben kerngezonde paarden, die eigenlijk nooit koliek of andere spijsverteringsgerelateerde Lees meer

Gevaar komt van boven

Zijn wij eens een weekje weg (het werd Lemmer in plaats van Sardinië), breekt meteen de pleuris uit op Texel. Twee Apache-helikopters hingen laag boven het eiland voor opnamen van het programma ‘Hunted’. Tja en dan zijn de rapen gaar natuurlijk. Voor- en tegenstanders roerden zich op social media, waaronder onze burgemeester. Tot mijn verbazing, want ik probeer net een bezwaar tegen een plan voor paramotorvliegers vlakbij ons in elkaar te flansen. Die hangen langer boven je dan Apaches.

Een hete luchtballon boven je paarden. Of een drone. Of een parachute. De gedachte is genoeg om een paardenhouder vlekken in de nek te bezorgen. In Lees meer

De waarheid of een roze toverbal?

Weet je wat grappig is? Dat veel ruiters die ik als jurylid te zien krijg zijn vergeten dat we elkaar volgen op social media. Dus als ze dan onderling de uitslag bespreken, ik dat ook mee lees. Niet dat ik daardoor van mijn stuk raak hoor. Ik kan mijn punten uitstekend motiveren. Maar ik heb er sterke twijfels over of ruiters dat zelf altijd kunnen…

Doe me een plezier en punt even mee. Ik neem wat onderdelen uit een Z proef, laten we zeggen Z1. Ben erg benieuwd wat voor cijfers jullie geven.

1.    Lees meer

Een hormonale weerman

Meteo consult zou ze in dienst moeten nemen. Paarden zijn de beste barometers die er bestaan. Je zou denken dat ik dat inmiddels wel wist, maar ik trap er toch steeds weer in. Dan voel ik me behoorlijk teleurgesteld en vraag ik me af waarom ik ze ook alweer zo leuk vind.

Weersveranderingen. Op één of andere manier voelen ze die aankomen en reageren ze erop. Het doet iets met hun humeur. Met dat van ons waarschijnlijk Lees meer

Een paard met humor

We hebben sinds kort een stoel in de hoek van de rijbaan staan. Die heeft partner er neergezet toen hij zijn trainerschap weer oppakte. Er zijn veel instructeurs die een zitje hebben. Ik sta liever. Geen idee waarom, want ik heb niet de indruk dat je het dan zoveel beter ziet. Maar dat was niet waar ik naartoe wilde. Een stoel is nou niet een ding waar paarden bang voor hoeven te zijn. Het feit dat er ineens iets staat wat er normaal niet is, geeft echter wel wat vraagtekens in het equusbrein. En daar reageren ze nogal verschillend op.

Ik heb alle types paarden in mijn bestand, zowel zelf als met lesklanten. Allemaal registreren ze het object-dat-er-de-vorige-keer-niet-was. Voor sommige Lees meer

De volgende plaag

Toen ik rond 22.30 ging afvoeren zat er ineens een nieuw huisdier in de bijkeuken. Op het blad boven de wasmachine. Niet ondenkbaar dat hij of zij door de kat mee naar binnen was gesleept en daar was achtergelaten, omdat de nabije geur van kattenbrokken bij nader inzien aantrekkelijker bleek. Hij of, gezien het formaat waarschijnlijker, zij, zat doodstil, als in shock. Niet zo harig als een vogelspin, maar wel richting dat formaat.

Ik ben diep vanbinnen een boomknuffelaar. Dus terwijl ieder ander een rondslingerende schoen had gepakt, greep ik een wijnglas dat merkwaardigerwijs Lees meer

Een nieuwe trainer…?

Toen mijn partner mijn partner werd – ik praat over de prehistorie- reed ik al op een hoger niveau dressuur. Hij had geen enkele achtergrond in de paardensport. Zijn referentiekader bestond daardoor enige tijd uit paarden, die zelf trailers in en uit liepen, minstens wissels konden springen of zelfs de piaffe en passage beheersten. Probeer je zijn verbijstering voor te stellen toen hij mee ging naar een landelijke wedstrijd, waar alles, inclusief pony’s en oma’s en opa’s met koelbox, klapstoel en/of paraplu door elkaar vlogen.

Hij leerde snel. In onze internationale tijd was een wedstrijd een complete volksverhuizing, waarbij we lang onderweg waren. Heel gezellig. Hoewel ik Lees meer

Een dagje jeugdsentiment

Het was mooi weer en we waren al heel lang niet op pad geweest. Dus hoog tijd voor een tripje op de motor. Coronaproof, dus zelf een picknick mee. Nou vind ik zo’n tocht echt leuk als ik een doel heb. Zomaar wat rondrijden wordt al snel saai, helemaal nu je nergens kunt opsteken voor een bakkie. Dus had ik iets bedacht: we gaan naar de hunebedden.

Ik ben nooit zo van de routes voorbereiden, maar partner gelukkig wel. Ik heb daar geen geduld voor, maar ben de eerste om toe te geven dat je met enige Lees meer

Een gezicht als een boksbal

Goed, ik had dus even een gezicht als een boksbal. Wat doe ik in zo’n geval? Ik grijp naar de EHBO doos van de paarden. Daarin zit standaard een fles traumeel-gel. Geweldig spul voor kneuzingen, pijnlijke spieren en pezen. Ik wou dat ik er aandelen in had.

Je moet nooit proberen om een volle kruiwagen met je gezicht weg te koppen, als je uitglijdt op de plank van de mesthoop. Nadat ik eerst een half uur Lees meer

Ik trap in dezelfde valkuil

“Dear Tessipops, please stop it.” Ik hóór het nog, deze wijze woorden van mijn dierbare Engelse trainer John Lassetter. Ik ben in dezelfde fase beland. En ik trap opnieuw met open ogen in de valkuil. In een volgend leven ga ik cavia’s houden, echt.

Mijn voormalige toppaard Davy heeft zijn hele leven vage problemen gehad met zijn ondervoeten. Ik heb wel eens verzucht dat hij zoveel röntgenstraling Lees meer