Het is altijd afwachten hoe een nieuw paard werkelijk is. De ware aard komt meestal pas naar boven als hij heeft ontdekt dat hij zich echt op een veilige plek bevindt, waar hij niet meteen weer vandaan wordt gehaald. En wat ‘veilig’ is, is anders voor een paard dan wat wij eronder verstaan. Je kunt er wat clichés op loslaten. Rust en regelmaat om te beginnen, maar vooral ook kudde, onbeperkt ruwvoer en vrije beweging.
Met dat ‘kudde’ ben ik bij nieuwe paarden altijd even voorzichtig. Ook al zijn ze niet ziek of zwak, een verandering geeft altijd een verstoring