Weer zo’n waardeloze jury…

Ik val maar gelijk met de deur in huis. Ik ben óók een zesjes jury. Niet altijd, maar soms wel. En ik zal uitleggen waarom. Want zelfs al heb ik er een hekel aan, je ontkomt er niet altijd aan. Dus voordat iedereen weer als vanouds losgaat op die waardeloze jury’s, lees even deze andere kant van de medaille…

Regelmatig worden er digitale klaagzangen aangeheven over die slechte juryleden, die alleen maar vijfjes en zesjes geven. Uiteraard volkomen onterecht Lees meer

De weerbaarheid van een asperge

In de hedendaagse snelle informatiemaatschappij gaat het om de inhoud, niet om de vorm. Dat betekent in de praktijk dat correct taalgebruik en schrijfstijl ondergeschikt is geworden aan de boodschap. Is dit erg? Misschien niet. Maar door mijn achtergrond ervaar ik taalfouten als een nagel, waarmee iemand over een schoolbord krast.

Op taalgebied heb ik nogal een strenge opvoeding gehad, om over de redelijk autoritaire schoolopleiding nog maar niet te spreken. Doodzwijgen of publiekelijke Lees meer

Welzijnsruzie in springwereld

Ik vind springen leuk om naar te kijken en DD en ik doen nog wel eens een lafhartige poging om wat balkjes op de grond op een elegante manier te overwinnen. Maar het is lang geleden dat ik zelf een springwedstrijd heb gereden. Ik weet dan ook niets meer van de tegenwoordige regels die ervoor gelden. Maar ik hoor nog wel eens wat.

De FEI wil vanaf januari de voorzitter van de jury de gelegenheid geven een combinatie uit te bellen als het welzijn van een paard in het geding is. Lees meer

Een heikel jurypunt

Het zat eraan te komen. Iedere ochtend ga ik helemaal achteraan in de wei de paaltjes een meter verzetten, want we hebben nog een reepje vers gras. Daarvoor moet ik een modderige doorgang overwinnen. Vanmorgen zoog één laars vast en ging ik languit voorover. En nee, er zijn geen foto’s of filmpjes van. Jammer hè?

Het was echt blue Monday. We besloten om voor de regen uit een buitenrit te maken, dus ik zat om 9 uur te paard. In een schone, maar wel te dunne rijbroek, Lees meer

Shit-jury gaat weer op pad

De voortgangscontrole van DD was gunstig. Ik mag weer galopperen. In zes weken opbouwen tot L niveau, was de opdracht. Een wisseltje mag wel, hele series nog niet. Nou, dat liet ik me geen twee keer zeggen. De dierenarts was nog op het erf toen ik er al op zat. Hij keek tevreden toe hoe DD draafde, prachtig los in zijn lijf. Dat is hij in galop ook. Maar daardoor voel ik me als een pingpongbal in een jacuzzi. Het hele spul weer een beetje bij elkaar rijden gaat nog even duren, denk ik.

Zondag weer jureren, een lange ring met ruim dertig starts. Ik ga er altijd naartoe met een tas vol hoge cijfers. Ik houd van hoog en waar dat nodig Lees meer

Het jaarlijkse juryleden bashen

Voor alles is een eerste keer. Ik heb voor het eerst van mijn leven patat gebakken. In zo’n echt frituurgeval. Ik vond het doodeng, maar er is daarna niemand overleden. Verder zit ik nagelbijtend mijn ongeduld te bedwingen en is het jaarlijkse jurylid-bashen weer begonnen.

In een zeer ver verleden stond partner ooit eens voor mijn deur met al zijn spullen onder zijn arm, een frituurpan en een grote hond. Hij maakte zich Lees meer

De mooiste of de beste…?

Eigenlijk is het heel gek wat wij doen. We beoordelen in de dressuur twee wedstrijden in één. Ben je nou aan het zoeken naar de mooiste uitvoering van het gevraagde of naar degene die het beste kan rijden…

Het klinkt misschien als hetzelfde, maar dat is het absoluut niet. En dat dat verwarring geeft, kun je wekelijks zien in de uitslagen. Zo heb ik bijvoorbeeld Lees meer

De stem van een paard

Een dilemma, ik ben benieuwd naar jullie mening. Ik had onlangs een ponymeisje in de ring. Zeer talentvol, of liever gezegd: zeer gedreven. Ze wordt niet gepusht, ze wil absoluut zelf. Haar ouders doen er alles aan om haar droom mogelijk te maken en hebben de financiële middelen om dat te doen. Maar het kind zit als een ouwe krant.

Er gaan een aantal dingen heel erg goed. De ouders zijn zo verstandig geweest om een ervaren pony voor haar te kopen. Een betrouwbare schoolmeester, Lees meer

Harmonie komt van twee kanten

Ik ben vorige week bijzonder lui geweest. Het was prachtig weer. We kunnen hier al snel uit de wind in het zonnetje zitten en dat is precies wat ik heb afgewisseld met heerlijk te paard. En jongens, ik heb ervan genoten. Mede door het stille weer was DD engelachtig lief. Het rijden voelt beter dan vanouds, alsof die zes weken vrij hem goed hebben gedaan.

Die deadlines konden me even gestolen worden, het leven is al kort genoeg. Betekent wel dat ik deze week, nu het minder mooi weer is, een tandje moet Lees meer

Mooi zitten, dom kijken

Ik ben geen strenge jury. Dat was althans het oordeel van twee stagiaires, die me zondag vergezelden om zelf hun kwalificatie in de wacht te kunnen slepen. Ik denk dat ze wel gelijk hebben, al zal een deel van de ruiters daar anders over oordelen. Wat ik altijd in mijn achterhoofd houd is dat iedereen hard heeft gewerkt om daar keurig opgepoetst voor de dag te komen. En er is van elke deelnemer wel iets positiefs te melden. Ik wou bijna zeggen dat ieder paard kan halthouden, maar als je ziet wat sommigen daar soms van maken, ben ik toch genoodzaakt dat in te trekken. Speaking of which: kan de vier seconden stilstaan-regel terug in de proeven? En als we toch gaan herschrijven graag geen ingewikkelde dingen meer bij de C, aangezien je die plek in drie van de vier binnenbakken vanuit het juryhok niet of nauwelijks kunt zien…

Waarom rijd je wedstrijden? Ik moet bekennen dat ik me dat bij sommigen afvraag. Vooral als ik die strakke bekkies zie, deelnemers die er bepaald niet Lees meer