Eén van mijn leerlingen zei onlangs tegen mij: “wat fijn dat jij niet meteen begint te zeuren over de hoofdhouding van mijn paard. Want als ik eenmaal lekker aan het rijden ben, gaat hij vanzelf aan de teugel.” Zo hoort het natuurlijk en daarom ben ik nooit zo gefixeerd op de loodlijn, al is helemaal vrijblijvend nou ook weer niet de bedoeling. Maar ik ben ervan overtuigd dat de overdreven aandacht voor ‘de krul’ zoals die er bij velen is, ervoor zorgt dat er op grote schaal van voor naar achteren wordt gewerkt.

Ik ben zelf ook jurylid, dus mede schuldig. Het ‘aan de teugel rijden’ is een belangrijk criterium voor de africhting. En de positie van het hoofd Lees meer