Voor wie het nog niet had gezien: vanaf
Categorie archieven: Blog
Wie ben ik?
Het klopte zo goed dat het bijna beangstigend was. Dat was ik. Ten voeten uit. Hoe konden zij dat zo weten? Het ging om de uitkomst van het profiel dat ik liet maken bij Q4 HorseProfile, waar ik aan een instructeurstraining meedeed.
Het idee erachter is dat iedereen een natuurlijke gedragsvoorkeur heeft. Dat zie je meestal niet meteen, want iedereen loopt zich de hele dag aan te
Code geel
Een dierbare vriend krijgt acuut vlekken in zijn nek als het KNMI het heeft over code geel. Hij heeft namelijk een rondvaartbedrijf, waarbij je mee kunt garnalen vissen en zeehonden kijken. En zodra het weerbericht doemsmeldingen de ether instuurt, gaan mensen afbellen. Zonder naar buiten te kijken wat het weer werkelijk is.
Dat is in onze Texelse situatie niet handig. Het weer is hier namelijk nooit wat het aan de overkant is. Die vriend gaat heus niet varen als dat
Kinderbestrijding
Ik roep altijd dat ik lid ben van de kinderbestrijding. Hoe grappig is het dan, dat vandaag mijn eerste kindervoorleesboek is uitgekomen, dat ik heb gemaakt met tekenares Cecile de Boer?
Mijn uitlating is me eerder al eens op een storm van kritiek komen te staan van mensen die menen mij te kennen en in mijn opmerking een diepgewortelde
Jarigheid
Ik was deze week jarig. Maar ik ben niet zo van de verjaardagen.
Opgehypte leukheid, wachten op wie er aan gedacht heeft en dan teleurgesteld worden omdat iedereen te druk/op vakantie/anderszins verhinderd is. En
Prikkeldraad
Ik woon in de natuur. Gelukkig maar, want ik ben absoluut geen stadsmens. Ja, soms voor een dagje. En dan weer snel terug, doodmoe van alle geluiden en gezichten. Vogels maken ook best veel herrie. Maar dat is toch anders. In mijn beleving dan.
Echte natuur hebben we in Nederland eigenlijk niet meer. Behalve dan de zee. Voor de rest staan er overal bordjes, omheiningen, wordt er afgeplagd,
Poepverhaal
Ik ga maar vast schrap zitten voor de reacties. En ik meld gelijk maar even dat ik ook de oplossing niet heb. Maar ik houd er wel van om zin en onzin op een rijtje te zetten. Zelfs over paardenpoep.
Het begon met een strandpaviljoenhouder die zich ergerde aan een paard dat voor zijn bedrijf poepte. Of liever gezegd, aan de amazone, die schouderophalend
Dood aan de drones
Het seizoen is losgebarsten. Niks mis mee, daar leeft een groot deel van dit eiland van. En badgasten gaan allemaal bij elkaar zitten, dus ik kan je zelfs midden in het hoogseizoen meenemen naar een stuk strand waar helemaal niemand is.
Er kleven slechts een paar kleine nadelen aan de tijdelijke komst van zovele extra inwoners. Parkeren om boodschappen te doen is midden op de dag lastiger.
Uitslapen
Ik kan niet uitslapen. Het lukt me gewoon niet meer.
Ik ben iedere dag tussen zeven en half acht op stal. Ook als het de avond ervoor laat is geworden, feest is geweest of ik 40 graden koorts heb. In het
Het zwarte gat
Hoe gaat het met je, wordt me momenteel regelmatig gevraagd. Tja, wat zal ik zeggen. Ik vind het een moeilijke vraag.
Er is een soort tsunami aan gebeurtenissen over me heen gekomen. En het is nog niet helemaal af. Gedoe met verzekeringen en instanties. Hoor je daarna