Er gaat iets niet goed

Er gaat iets niet goed. Ik stimuleer mijn leerlingen hevig om alle clinics, masterclasses en webinars te volgen en doe daar zelf enthousiast aan mee. Kennis absorberen als een spons, wie weet heb je er wat aan. Maar de signalen die ik terugkrijg over sommige digitale lessen, die toch enig niveau impliceren, stemmen me somber.

Eén van hen volgde een masterclass van een bekende trainer. Ze was daarna compleet in verwarring. Het is bepaald geen domme meid en zeker geen beginner. Lees meer

Digitaal venijn

Logos, pathos en ethos. Onbedoeld raakte ik zijdelings betrokken bij een Facebookfittie. Eens te meer werd het me duidelijk dat daar nooit een oplossing voor komt, omdat de deelnemers op totaal verschillende golflengten zitten. Ken uw klassiekers, in dit geval Aristoteles (voor het geval je nog triviant gaat spelen). Je kan nog zo redelijk redeneren en logische argumenten aanvoeren, als iemand ‘toch is het zo’ vanuit emotie zegt, ben je echt uitgeluld.

Wat was er aan de hand? Jaarlijks zetten twee mannen geheel uit eigen beweging met kerst kaarsjes op oorlogsgraven op een van onze begraafplaatsen. Lees meer

Zieleroerselen en voornemens

Kerst 2020. Dat hadden we ons toch heel anders voorgesteld met z’n allen. Zelfs ik, bepaald geen vakantie- of uitgaander, vind het af en toe saai. Waar zal ik het nu weer eens over hebben, want er gebeurt geen bal. En dan krijg je dus dat je je diepste zieleroerselen gaat uitstorten in een blog…

Zo ken ik je helemaal niet. Er spreekt een heel ander beeld van je uit dan hoe ik je meemaakt. Dat was de opmerking van een goede vriendin naar aanleiding Lees meer

Onwerkelijk, onrust, gelatenheid

Onwerkelijk. Dat is misschien de beste omschrijving van wat ik voel. Later lezen we hierover in de geschiedenisboekjes. Onrust had ik veel meer in de week ervoor, toen alles om de deur in chaos veranderde en mijn adrenalinepeil voor langere tijd boven het gezondheidsniveau uit kwam. Nu rest gelatenheid. En af en toe een traan.

De weg ligt al weken open, waardoor het een enorme bende is en je met een auto -laat staan met een trailer erachter- een soort Parijs-Dakar moet afleggen Lees meer

Ben je warrig of type buldog?

De vorige keer hamerde ik op basis-basis-basis. Oftewel: blijf bij je vraag en ga niet door naar 2 als 1 niet voor elkaar is. Ik besef me nu dat ik teveel voor mensen met mijn karakter sprak. Die, net zoals ik, de concentratiespan van een goudvis hebben en snel verveeld raken, waardoor ze heel warrig van het ene onderwerp op het andere overstappen (wat overigens voor onszelf volstrekt logisch is, maar dat terzijde). Er bestaan echter ook mensen die zich als een buldog in iets vastbijten en never nooit meer loslaten.

Type buldog gaat met voorgaande aanwijzingen aan de slag en doet een oefening minstens dertig keer. Wat ook niet de bedoeling is, want de meeste paarden Lees meer

Donkere dagen of een bord voor je kop?

De donkere dagen zijn aangebroken. Dat betekent dat ik ’s ochtends mijn routine moet omgooien, omdat het nog te donker is om de paarden buiten te zetten. Te donker voor mij dan hè, ik moet het draadje verzetten. Paarden zien dat prima, mits je ze even laat wennen als ze uit de verlichte stal komen.

Het is weer zo’n vermenselijkt misverstand, denken dat paarden niets zien in het donker omdat wij daar moeite mee hebben. Ze hebben uitstekend nachtzicht, Lees meer

Welzijn voor paarden: wel weten, maar niet doen…

Je krijgt een multiple choice vraag met drie foto’s van weilanden. Jij moet aangeven wat je een veilige weide voor paarden vindt. Op de eerste foto zie je midden in het gras een bult rommel met vervaarlijke uitsteeksels. Op de tweede is duidelijk te zien dat de afrastering van prikkeldraad is. Op de derde zie je een prachtige wei met een keurige omheining. Niet zo moeilijk hè? Iedereen kiest voor 3. Hoe kan het dan toch dat in de dagelijkse praktijk mensen die hierbij vol overgave voor 3 kiezen, hun paard rustig in een weide van strekking 1 of 2 zetten?

De menselijke geest blijft een ongrijpbaar iets. Ik probeer te doorgronden wat voor mechanisme hierachter zit. Want het is helaas geen hypothetische Lees meer

Tovermiddelen en blinde vlekken

We hadden een cliffhanger vorige week. Ik zal het niet al te spannend maken: zijn hoefgewricht is opnieuw ingespoten. Afwachten maar weer. Verder is het een saaie boel en een kwestie van administratie bijwerken. De windkracht 7 past prima bij mijn huidige humeur…

De gang naar de kliniek verliep voorspoedig. Mijn Australische vriendin, waarmee ik regelmatig elektronisch communiceer, wees me erop wat een luxe het Lees meer

Opstandige rodeostier in coronatijd

Het is met corona bij mij een beetje als met rhinopneumonie bij paarden. De ernstige verlammingsvariant dan hè. Ik vind het vreselijk voor diegenen, mens en in dat laatste geval ook dier, die ermee te maken krijgen. Maar zo lang het niet in mijn eigen buurt komt, blijft het gevoelsmatig toch een soort ver van je bed show. Tot het bericht kwam dat de moeder van een goede vriendin is overleden.

Ik houd me verre van de hele coronadiscussie. Het enige wat ik erover wil en kan zeggen is wat ik zelf meemaak. De restricties merk ik uiteraard. Het Lees meer

Kippenvelmuziek

Ik heb overdag in huis vaak zacht de radio aanstaan op 2. Gewoon om de stilte te verdrijven. Vooral voor de honden, die anders op ieder geluidje aanslaan. Ook op stal staat er op de achtergrond een radio aan overdag. Dat is tevens om een bewoonde indruk te maken als er iemand binnenloopt. En dan weet ik meteen of de stroom er niet af ligt.

Partner is meer van de inhoud, die zet ‘m in huis steevast op NPO 1. Waar ik dan weer de kriebels van krijg, al dat gediscussieer. Op één of andere Lees meer