Ik had net een genuanceerde blog klaar over het incident tijdens het EK springen in Rotterdam. Tot een puberaal brein in een opwelling besloot de natte droom van actievoerders met nare intenties waar te maken. Waarmee hij niet besefte dat hij de realistische en verstandige opmerkingen van zijn moeder in één klap onderuit haalde, door precies dát te doen waar zij tégen pleitte, namelijk zonder respect in emotie tekeer gaan. Begrijpelijk, maar ik denk dat het stoom uit de oren tot in de wijde omtrek te zien moet zijn geweest.
Geen podium geven. Zo reageerde Tineke Bartels op de streakers die de springpiste inrenden tijdens de rit van Marc Houtzager. Ze heeft natuurlijk gelijk. Maar dat valt niet mee als er zoiets gebeurt mét nasleep. Volgens mijn partner is er in de voetbalwereld een soort stilzwijgende afspraak, ook met de media, om geen aandacht te besteden aan zulke protesteerders door ze niet in beeld te brengen. Ik denk dat de paardenwereld er nog een beetje aan moet wennen, maar het zou een goed idee zijn.
Ga naakt door het strodorp rennen
Ik heb met stijgende verbazing het filmpje gezien, aangezien ik niet live aanwezig was in Rotterdam. Echt, ik begrijp helemaal niets van dat soort lui. Vrijheid van meningsuiting is een groot goed, dat ik zeer koester. We leven in een prachtig land, waarin je je mening mag uiten, hoe bizar iemand anders die ook vindt. Maar ik vind het niet okay dat je daarbij een ander hindert. En waar ik al helemaal niets van begrijp, is dat je kennelijk opkomt voor de rechten van het paard, maar die door je actie behoorlijk in gevaar brengt. Als je daarvoor strijdt, heb je je toch verdiept in het wezen paard? Dan wéét je toch dat dat een vluchtdier is dat erg kan schrikken van onverwachte dingen? Waar blijf je als dierenactivist als door jouw actie een paard zo in paniek raakt dat hij een been breekt en daardoor moet worden afgemaakt? Ga lekker naakt door het strodorp rennen. Deel flyers uit bij de ingang in je blootje. Doe iets anders ludieks om je punt te maken. Of ga op een nette manier in discussie met professor Sloet op radio 1, waardoor mijn respect voor haar alleen maar stijgt, door de geduldige en correcte wijze waarop zij haar mening verduidelijkt. Maar blijf uit de buurt van de paarden! Die hebben er niet om gevraagd om door jouw rondrennen en gezwaai met borden bang te worden gemaakt. Want dat is les 1 over verantwoord met paarden omgaan bij de door de zelfbeschikking-voor-dieren-types zo verfoeide manege: niet rennen en al helemaal niet onverwacht met objecten zwaaien of wapperen.
Denk aan de Zwarte Pieten discussie
In aanloop naar deze activistische miskleun stond er een artikel in de NRC over de toekomst van de paardensport. Waarna de rest van de media er vol op dook. Nog niet zo lang geleden maakte ik daarover een uitgebreide reportage voor Bit en kreeg ik boze reacties. ‘Onzin’ en ‘dat gaat toch nooit gebeuren dus waarom aandacht aan besteden’, waren nog de meest milde. Nu Anky en Isabell het zeggen duikt iedereen over elkaar heen. Prima hoor. Een kleine groep, die misschien van toeten noch blazen weet, kan een verschuiving teweeg brengen waar we met z’n allen niet op zitten te wachten. Denk aan de Zwarte Pieten discussie. Redelijke argumenten zijn allang niet meer genoeg om anti’s te overtuigen. Die hebben zich vastgebeten in een denkwijze en zijn daar niet vanaf te brengen, ook al denkt een meerderheid er anders over en is dat vaak ook met bewijsmateriaal te onderbouwen. Maar hoe groot (en hoe gevaarlijk) is deze groep en hoe denkt Nederland nou echt over paardensport? Dat is natuurlijk de vraag. En gelukkig is Monique van Hal daar op in gesprongen door er onderzoek naar te doen, dat ze tijdens het Horse Event over twee weken presenteert. Ik ben echt razend benieuwd naar de uitkomsten. Hoewel ze het misschien nog even moet overdoen na de laatste incidenten, omdat het deel van Nederland dat geen mening had, dat misschien na de beelden wel heeft.
Wat is je doel?
Is voorlichting de oplossing? Dan moet je er wel voor open staan om je in het onderwerp te verdiepen. En als je dat echt doet, weet je dat zo’n onbezonnen actie niet zo handig is, als de gezondheid van paarden je zo ter harte gaat. Of is het in hun ogen geoorloofd er één of een paar op te offeren? Wat een raar middel om je doel te bereiken.
Nogmaals, ik snap niets van zulke lui. Wat willen ze nou? Als niemand meer mag paardrijden voorspel ik het uitsterven van het paard. Worden paarden gedwongen tot iets wat ze niet willen? Kijk naar de ritten van Dorothee Schneider met Showtime. Zelfs een leek kan de ongedwongenheid en harmonie zien. Tenminste, als je doel is om echt te ontdekken hoe paarden zoiets ervaren en niet om te rellen voor de aandacht en de sensatiekick.