Mannengriep en vrouwengriep

Ik moet even iets rechtzetten. Vorige week maakte ik een plagerige opmerking over mannengriep. Twee dagen laten sloeg die om in vrouwengriep… Ik neem alles terug wat ik heb gezegd. Ik wist niet dat je lijf op zoveel plekken zo zeer kon doen. Als ik een paard was geweest had je me uit barmhartigheid afgemaakt.

Ook ik heb wel eens ‘griepje’ geroepen als ik een beetje verkouden was. Nou, dat doe ik dus nooit meer. Echte griep is andere thee. Ik kon zaterdag Lees meer

Groen licht voor nieuw zadel

Hoewel we het groene licht hadden gekregen van de dierenarts om weer op te bouwen, bleef ik een lichte twijfel houden over DD. Die werd bevestigd door de clubinstructeur en mijn osteopate, die -gelukkig toeval- net op Texel was en even de manege binnen liep toen ik daar aan het rijden was.

Het zag er nog net niet helemaal perfect uit. Niet kreupel, maar ook niet compleet vloeiend in zijn beweging. Terwijl hij normaal juist uitblinkt in Lees meer

Koppen dicht allemaal!

De vorige keer heb ik het gewaagd om iets te vinden van het KNHS seminar. Tjongejonge, dát heb ik geweten… De halve paardenwereld viel over me heen. Je moet vooral niks zeggen, anders word je gevierendeeld. Of op z’n minst in een hokje geplaatst.

Ik had geprobeerd er een genuanceerd verhaal van te maken en het bij mezelf te houden. Ik verwoordde mijn verwarring over de ‘mixed signals’ die Lees meer

Ik word een zure ouwe zeur

Alsof we naar Rembrandts keken, terwijl we thuis aan vingerverven doen. Meestal kom ik vol inspiratie terug van trainingsseminars en kan ik niet wachten om zelf te paard te klimmen of les te geven. Nu was ik volledig in verwarring en zelfs verdrietig.

Het was stil in de auto op de weg terug van Ermelo na het jaarlijkse KNHS seminar. Dat kan komen omdat het een lange dag was en we nogal vroeg op pad Lees meer

Nieuwe toeristenattractie: hengstengevechten

Het snotstadium is overgegaan in de hoestfase. En ik leef nog steeds. Wat kan betekenen dat ik de vorige keer een geweldig genuanceerde blog heb geschreven. Of dat geen hond het leest, dat is ook mogelijk. Verder brak er deze week enige commotie los nadat bekend werd dat er paarden uit de Oostvaardersplassen naar Texel komen.

Ik heb weer met stijgende verbazing de onzin gelezen die er op social media werd uitgekraamd. Mensen die niets van Texel weten en met veel kabaal in Lees meer

Paardenpoep en kapotte bermen

De vorige keer toen ik het over dit onderwerp had, werd ik met de dood bedreigd. Dus als er volgende week geen nieuwe blog is, weet je hoe het komt. Ik stond nietsvermoedend totaal een ander persoon te zijn op mijn stiletto’s en in een kokerrok (zo af en toe vermom ik mezelf) tijdens een nieuwjaarsbijeenkomst, tot ik werd aangesproken over…paardenpoep.

Niets weet de gemoederen zo in beweging te brengen als uitwerpselen, van welke aard dan ook. Apart is dat toch. Zo ook deze keer. Wij wonen in een buitengebied Lees meer

Ik zit op een snelkookpan

Het voelt alsof je op een snelkookpan zit, waarvan je het ventiel probeert dicht te houden. Dat is de beste omschrijving die ik momenteel kan geven van mijn bonte fluitketel. Echt, ik herken mijn eigen paard af en toe niet.

Ik mag alweer vijf minuten draven met hem. Dat leek aanvankelijk een fijne vooruitgang, omdat hij dan tenminste heel even stoom kon afblazen. Inmiddels Lees meer

Bonte vuurpijl

Een week lang twintig tot dertig minuten alleen maar stappen op een zachte ondergrond, zei de dierenarts. Altijd lachen, zulke adviezen. Want ondanks dat ik het voer tot een handje per dag heb teruggebracht en mijn bonte reus de hele dag in de wei loopt met zijn vriendjes, was de eerste keer dat ik erop ging zitten na al een week niks doen een hachelijke onderneming. We gaan het jaar uit met een bonte vuurpijl….

Ik heb uit voorzorg altijd een riem om zijn nek. Die heeft me al voor menige snoekduik behoed. Ik was ooit bij de wereldberoemde eventer William Fox Lees meer

Weg met de Kerst…

Ik heb een pesthekel aan de feestdagen. Ik doe mijn best om het nog wat te verbloemen, door het huis en de tuin te versieren en de kerstboom vrolijk op te tuigen. Maar deze tijd van het jaar kan mij gestolen worden. De dagen zijn kort en grijs, het is meestal koud, nat of je waait uit je verschoning. Ik zou het liefst in bed willen blijven liggen met een deken over mijn hoofd, tot het weer lente is.

Mijn partner weet dat ik er zo over denk, maar stimuleert mij om er toch wat van te maken. Met als argument dat als je niets memoreert, de jaren wel Lees meer

Anoniem is laf

Het was weer eens zover. Er ging iets rond op twitter en facebook. Het ging niet over paarden, maar over Texel. Een belachelijke en feitelijk onjuiste bewering, zo idioot dat ik het hier niet eens wil herhalen. Er werd uiteraard weer massaal op gereageerd, want kennelijk werkt zoiets als een rode lap op een stier. Ook in de paardenwereld zien we dit regelmatig opduiken. Zo zag ik onlangs weer een filmpje van inderdaad niet zulke fraaie momenten tijdens het losrijden op een grote wedstrijd.

Wat mij triggerde was dat in beide gevallen de berichten waren geplaatst door een anonieme bron, die zich verschuilde achter een pseudoniem. Nou zie Lees meer