Kijken door een rietje

‘Als je net zo kunt paardrijden als ik, dan mag je er deze eeuw niet meer op’, grapte mijn oogarts. Maar hij had verder wel goed nieuws. Alles geneest voorspoedig en ik zie boven verwachting. Dat betekent dat ik voorzichtig wat meer mag doen. Wel mijn stallen zelf uitmesten, maar nog niet paardrijden. Jureren gaat ook, dus ik ga weer op pad.

Aan oogvocht geen gebrek momenteel. Als ik de beelden op het nieuws zie, schiet ik vol. Wat een diepe ellende. Ik ben ervan overtuigd dat dit ook voor Lees meer

Geef hem nog een mep…

Bekende paardenmensen hebben een voorbeeldfunctie en moeten daarom extra goed opletten wat ze doen, want iedereen heeft tegenwoordig een mobiele telefoon die filmpjes kan maken. Dat was de strekking van een betoog dat ik las naar aanleiding van de commotie over ‘Sir’ Mark Todd. Olie op het vuur van mijn huidige frustratie.

Je dacht dat die stormen van de laatste dagen hevig waren? Zou je eens moeten zien wat er in mijn hoofd rondraast, nu ik niet mag rijden. Maar ik ga Lees meer

Doe nou maar weer normaal…

Het goede nieuws is dat de genezing volgens de geleerden volgens plan verloopt. Het slechte nieuws is dat ik met één oog nog steeds niets zie. En dat ik zes (!) weken niet mag bukken, tillen of paardrijden. Ik weet het, er zijn ergere dingen. Voor een (zelf)doener/pleaser als ik valt dit echter wel in de categorie ‘pittig’.

Alle berichtjes, bemoedigingen, blijken van medeleven, het hielp toch. Een deel van de gebeurtenissen ging als een waas aan me voorbij. Je zit in een Lees meer

Uitgeschakeld…

Het maakt geluid als ze een naald in je oog steken. Iets tussen kraken en knersen in. Alsof je met je vingers over een ballon wrijft. Er ging iets aan vooraf. Twee kapotte TL’s, mijn horloge stond stil, een computer die er ineens mee ophield en een spontane zwarte bel in 1 oog, waardoor ik maar half zag. Tja, ellende komt toch in drieën? Dit hield niet op.

Ik werd ermee wakker. Wrijven hielp niet. Douchen ook niet. Dan maar even de frisse ochtendlucht in om de paarden buiten te zetten en stallen uit te Lees meer

Corrie in plaats van haatmails

Ik had een storm aan haat-mail van de sisterhood verwacht. Dat viel reuze mee. Sterker nog, ik raakte kennelijk een goeie snaar.  We hadden wel een andere storm. Corrie kwam echter vanuit het noordwesten en dat is voor ons een vrij gunstige windrichting, in de luwte van een boomsingel.

‘Heb jij je paarden buiten met dit weer?’ Het werd met verbazing gevraagd. Ik was echter zelf verbaasd over het idee dat je je paard binnen houdt Lees meer

Schudden aan een wespennest

Het is een wespennest, dat gedoe over grensoverschrijdend gedrag. Het is tragisch gesteld met de mensheid dat er nog geen enkele verbetering is op gebied van normbesef wat wel kan en wat te ver gaat. Nu is die grens ook wel lastig vast te stellen. De één lacht erom, bij de ander ligt haar leven in puin...

Rolmodellen en voorbeeldfuncties

Terwijl de Russische tanks door de straten rollen van een dorp dat aan Europa grenst en Nederlanders zich vooral druk maken over The Voice, staat de paardenwereld er weer gekleurd op. Ik doel op de TV uitzending over de Duitse springstal van Beerbaum. Het gaat om voorbeeldfuncties en rolmodellen. Hoe bewust ben je je daarvan?

Iedereen heeft tegenwoordig de mogelijkheid om de onderzoeksjournalist uit te hangen. We hebben immers allemaal zo’n ding in onze zak, waarmee we Lees meer

Als paarden konden schreeuwen…

Wat kun je doen als je iets hoort wat gedoemd is te mislukken, waar een paard de dupe van gaat zijn, maar je te maken hebt met eigenwijze mensen? Je kunt voorlichting en wijze raad geven tot je een ons weegt, als iemand niet wil luisteren, dan ben je uitgepraat. Sta je dan, je tranen weg te slikken. Wéér een paard naar de knoppen.

Het gaat om een gevalletje wat naar mijn maatstaven regelrecht onder dierenmishandeling valt. Of eigenlijk twee gevalletjes, want er komt nog een staartje Lees meer

Als de kat van huis is…

We hebben een nieuw paard op stal. Eén van de pensionklanten is verhuisd naar een andere plek. In goede harmonie hoor, kwam gewoon qua afstand tot een binnenmanege beter uit voor haar. Maar bij een kleine groep zoals die van ons, heeft zo’n wisseling wel impact. Vooral op mij, want ik hecht me nogal aan onze bewoners.

De merrie die vertrok was DD’s hartsvriendin. Ze stonden de hele dag tegen elkaar aangeplakt. Omdat ze allemaal om de beurt wel eens een tijdje weggaan Lees meer

We zullen doorgaan…

Het is de tijd van de jaaroverzichten. Ik ben nooit zo van het terugkijken. Ik bewaar ook niet vaak foto’s. Herinneringen in mijn hoofd, dat is meer mijn stijl. Dat geeft ook minder rommel om op te ruimen.

Veel mensen zijn nu wel aan het terugdenken, even ergens bij stilstaan en goede voornemens. Aan dat laatste doe ik al helemaal niet. Als je vindt dat Lees meer